Piłka nożna na letnich igrzyskach olimpijskich
Zawody w piłce nożnej w ramach igrzysk olimpijskich rozgrywane są od Letnich Igrzysk Olimpijskich 1900 w Paryżu. Dwukrotnie dyscyplina ta nie znalazła się w programie igrzysk (w 1896 roku w Atenach i w 1932 w Los Angeles). Niektóre źródła podają, że w 1896 roku został rozegrany nieoficjalny turniej z udziałem trzech drużyn (Dania, Izmir i Ateny). Zwycięzcą miała zostać drużyna duńska po pokonaniu reprezentacji Izmiru 15:0[1].
Pierwszy turniej dla kobiet rozegrany został w 1996 roku w Atlancie.
Łącznie do 1930 roku, kiedy odbyły się pierwsze mistrzostwa świata, olimpijski turniej piłki nożnej był uznawany za najważniejsze rozgrywki międzynarodowe w tej dziedzinie sportowej, jednak przez zakaz udziału w nich piłkarzy profesjonalnych mistrzostwa świata zyskały większy prestiż.
Na letnich igrzyskach olimpijskich w 1960 roku został zmieniony format rozgrywek i ograniczono liczbę uczestników. Odtąd 16 drużyn dzielono na cztery grupy, w których mecze rozgrywane były systemem kołowym. Następnie czwórka zwycięzców z każdej grupy systemem pucharowym wyłaniała olimpijskiego mistrza.
Profesjonalnym piłkarzom zezwolono występować na letnich igrzyskach olimpijskich dopiero w 1984 roku w Los Angeles, ale tylko reprezentantom Azji, Afryki, strefy CONCACAF i Oceanii. Całkowicie zakaz anulowano w 1992 roku, ale wtedy wprowadzono ograniczenie wiekowe. W każdej drużynie może występować maksymalnie trzech piłkarzy dowolnego wieku, reszta zawodników w dniu rozpoczęcia igrzysk olimpijskich nie może przekroczyć 23. roku życia. Dlatego często reprezentacja olimpijska kraju określana jest również reprezentacją narodową U-23.
Zawody
96 | 00 | 04 | 08 | 12 | 20 | 24 | 28 | 32 | 36 | 48 | 52 | 56 | 60 | 64 | 68 | 72 | 76 | 80 | 84 | 88 | 92 | 96 | 00 | 04 | 08 | 12 | 16 | 20 | 24 | Razem | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Turniej mężczyzn | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | • | 28 | ||
Turniej kobiet | • | • | • | • | • | • | • | • | 8 | ||||||||||||||||||||||
Ogólnie | 0 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 36 |
Medaliści
Klasyfikacja medalowa
Kobiety i mężczyźni łącznie
Lp. | Państwo | Razem | |||
---|---|---|---|---|---|
1 | Stany Zjednoczone | 4 | 2 | 2 | 8 |
2 | Węgry | 3 | 1 | 1 | 5 |
3 | Wielka Brytania | 3 | 0 | 0 | 3 |
4 | Brazylia | 2 | 3 | 2 | 7 |
5 | Argentyna | 2 | 2 | 0 | 4 |
6 | ZSRR | 2 | 0 | 3 | 5 |
7 | Kanada | 2 | 0 | 2 | 4 |
8 | Urugwaj | 2 | 0 | 0 | 2 |
9 | Jugosławia | 1 | 3 | 1 | 5 |
10 | Hiszpania | 1 | 3 | 0 | 4 |
11 | Polska | 1 | 2 | 0 | 3 |
12 | Szwecja | 1 | 2 | 2 | 5 |
13 | NRD | 1 | 1 | 1 | 3 |
14 | Nigeria | 1 | 1 | 1 | 3 |
15 | Czechosłowacja | 1 | 1 | 0 | 2 |
16 | Francja | 1 | 1 | 0 | 2 |
17 | Niemcy | 1 | 0 | 5 | 6 |
18 | Włochy | 1 | 0 | 2 | 3 |
19 | Norwegia | 1 | 0 | 2 | 3 |
20 | Belgia | 1 | 0 | 1 | 2 |
21 | Meksyk | 1 | 0 | 1 | 2 |
22 | Kamerun | 1 | 0 | 0 | 1 |
23 | Dania | 0 | 3 | 1 | 4 |
24 | Bułgaria | 0 | 1 | 1 | 2 |
25 | Japonia | 0 | 1 | 1 | 2 |
26 | Szwajcaria | 0 | 1 | 0 | 1 |
27 | Austria | 0 | 1 | 0 | 1 |
28 | Chiny | 0 | 1 | 0 | 1 |
29 | Paragwaj | 0 | 1 | 0 | 1 |
30 | Holandia | 0 | 0 | 3 | 3 |
31 | Ghana | 0 | 0 | 1 | 1 |
32 | Chile | 0 | 0 | 1 | 1 |
33 | Korea Południowa | 0 | 0 | 1 | 1 |
34 | Maroko | 0 | 0 | 1 | 1 |
Razem | 34 | 34 | 36 | 104 |
Kobiety
|
Mężczyźni
|
Przypisy
- ↑ Stefan Szczepłek , Moja historia futbolu. Tom I: Świat, Warszawa: Presspublica, 2007, s. 25-26, ISBN 978-83-86038-79-4, OCLC 749715923 .