Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Phaselis

Phaselis
Φασηλίς
Osada
Ilustracja
Phaselis, droga świetności z agorą "handrianską" i kościołem bizantyjskim
Państwo

 Turcja

Prowincja

Antalya

Data założenia

690 n.e.

Strefa czasowa

UTC+3

Położenie na mapie Turcji
Mapa konturowa Turcji, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Phaselis”
Ziemia36°31′25″N 30°33′08″E/36,523611 30,552222
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Phaselis (stgr. Φασηλίς) lub Faselis (tur. Faselis) – greckie i rzymskie miasto położone na wybrzeżu starożytnej Licji[1].

Geografia

Ruiny miasta Phaselis znajdują się 16 kilometrów na północ od współczesnego miasta Tekirova w dystrykcie Kemer w prowincji Antalya na półwyspie Teke. Phaselis leży między górami Bey i lasami Parku Narodowego Olympos i na 57 kilometrze autostrady Antalya–Kumluca. Do Phaselis i innych starożytnych miast wokół wybrzeża można również dotrzeć od strony morza podczas codziennych rejsów jachtem.

Historia

Phaselis zostało założone w 690 roku przed naszą erą[2]. Miasto było kolonią dorycką nad Zatoką Pamfilijską[3]. Położone na przesmyku oddzielającym dwa porty, zawdzięczało to szczęśliwemu położeniu fakt, że stało się ważnym ośrodkiem handlu między Grecją, Azją, Egiptem i Fenicją, chociaż nie należało do konfederacji miast licyjskich[3]. Piraci z Cylicji byli z nim sprzymierzeni, najpierw poprzez stosunki handlowe, a następnie przez traktat[3].

Religia

Phaselis stało się chrześcijańskim biskupstwem, sufraganem metropolii Mira, stolicy rzymskiej prowincji Licji[4][5]. Phaselis nie jest już siedzibą biskupstwa rezydencyjnego, lecz obecnie jest uznawane przez Kościół katolicki za biskupstwo tytularne[6].

Znani mieszkańcy

Przypisy

  1. ↑ C. Foss, S. Mitchell: Phaselis. Pleiades. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  2. ↑ PHASELIS (Tekirova) Turkey. The Princeton Encyclopedia of Classical Sites. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  3. ↑ a b c Phaselis. New Advent. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  4. ↑ Michel Le Quien: Oriens christianus: in quatuor patriarchatus digestus : quo exhibentur ecclesiae, patriarchae caeterique praesules totius orientis. T. 1. Paryż: ex Typographia Regia, 1740, s. 985-986. [dostęp 2024-10-12]. (łac.).
  5. ↑ Pius Bonifacius Gams: Series episcoporum Ecclesiae Catholicae. Wyd. 2. Lipsk: Verlag Karl W. Hiersemann, 1931, s. 450. [dostęp 2024-10-12]. (łac.).
  6. ↑ Annuario pontificio (2013). Libreria Editrice Vaticana, maj 2013, s. 893. ISBN 978-88-209-9070-1. (wł.).

Bibliografia

Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Phaselis