Pekachiasz
 Portret Pekachiasza w Promptuarii Iconum Insigniorum | |
| król północnego królestwa Izraela | |
| Okres |
od 742 p.n.e. |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Ojciec | |
Pekachiasz (hebr. Pekachijjahu – Jahwe otworzył [oczy], w przekładach Wulgaty – Faceja) – siedemnasty król królestwa Izraela (państwa północnego), syn i następca Menachema, opisywany w 2 Księdze Królewskiej 15,23-26. Panował w latach 742–740 p.n.e.[1]
Został zamordowany w Samarii przez Pekacha, swojego tarczownika, który przejął po nim tron.
Przypisy
- ↑ Zgodnie z chronologią E.R. Thielego. Niektóre inne chronologie zawarte są w sekcji Królestwo Izraela (państwo północne)#Władcy.
Bibliografia
- Fritz Rienecker, Gerhard Maier: Leksykon biblijny. Waldemar Chrostowski (red.). Warszawa: Oficyna wydawnicza „Vocatio”, 2001, s. 307, seria: Prymasowska Seria Biblijna. ISBN 83-7146-061-9.
| Królowie zjednoczonego Izraela | |
|---|---|
| Królowie Judy (państwo południowe) |
|
| Królowie Izraela (państwo północne) |
|
