Pawieł Annienkow

Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1812 lub 1 lipca 1813 Moskwa
Data i miejsce śmierci	20 marca 1887 Drezno
Zawód, zajęcie	literat, historyk literatury, krytyk literacki
Multimedia w Wikimedia Commons

Pawieł Wasiljewicz Annienkow, ros. Па́вел Васи́льевич А́нненков (ur. 30 czerwca 1812 lub 1 lipca 1813 w Moskwie, zm. 20 marca 1887 w Dreźnie) – rosyjski krytyk i historyk literatury^[1], literat, podróżnik^[2].

Annienkow przyszedł na świat w rodzinie ziemiańskiej^[2]. Należał do głównych przedstawicieli szlacheckiego liberalizmu Imperium Rosyjskiego^[3]. Nauki pobierał w uczelniach technicznych i na Uniwersytecie Petersburskim^[2]. W latach 1846–1847 utrzymywał kontakt z Karolem Marksem poprzez korespondencję^[3].

Interesował się malarstwem, teatrem i literaturą, obracając się w kręgach artystycznych Petersburga. Bywał gościem na sobotnich wieczorach u Nikołaja Gogola^[2]. Pozostawił po sobie spisane o nim wspomnienia^[1]. Pod wpływem Gogola opracował swoje pierwsze dzieła literackie^[2]. Do jego głównych udziałów na rzecz rozwoju kultury rosyjskiej należy wydanie w 1855 pierwszej pełnej edycji dzieł Aleksandra Puszkina oraz cykl prac na jego temat^[3]. Pozostawił też udokumentowane informacje o Iwanie Turgieniewie, Wissarionie Bielinskim, Karolu Marksie, Michaile Bakuninie, Joachimie Lelewelu^[1].

Pawieł Annienkow odbył w swoim życiu dwie wielkie zagraniczne podróże. Pierwsza jego wyprawa była w latach 1840-1843, objęła Niemcy, Austrię, Włochy, Szwajcarię, Francję, Belgię i Holandię. Wysyłane przez Annienkowa listy z podróży drukowano w periodyku „Otieczestwiennyje Zapiski”, a następnie zestawione wydano jako „Listy z zagranicy”. Drugą podróż odbył w latach 1846-1848, także przemierzając Europę Zachodnią, skąd również wysyłał listy do publikacji w rosyjskich czasopismach. W latach 60. XIX wieku opuścił Rosję, emigrując na stałe do Europy Zachodniej. Do ojczyzny przyjeżdżał sporadycznie^[2].

• Romany i rasskazy iz prostonarodnogo byta (1853);
• Matieriały dla biografii Aleksandra Siergiejewicza Puszkina (1855);
• O znaczeniji chudożestwiennych proizwiedienij dla obszczestwa (1856);
• N. W. Gogol w Rimie 1841 goda (1857);
• Litieraturnyj tip słabogo czełowieka (1858);
• Aleksandr Siergiejewicz Puszkin w Aleksandrowskuju epochu (1874);
• Zamieczatielnoje diesiatiletije 1838-1848 (1880);
• Molodost’ I. S. Turgieniewa (1884).