Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Paweł Cieślar

Paweł Cieślar
Data i miejsce urodzenia

4 października 1930
Wisła

Data i miejsce śmierci

11 maja 2011
Warszawa

Ambasador PRL w Szwecji
Okres

od 1976
do 1982

Poprzednik

Stefan Staniszewski

Następca

Maria Regent-Lechowicz

Ambasador PRL/RP w Indonezji
Okres

od 1987
do 1990

Poprzednik

Czesław Muszalski

Następca

Mariusz Woźniak

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Komandor I Klasy Orderu Gwiazdy Polarnej (1975–2022, Szwecja)

Paweł Adam Cieślar (ur. 4 października 1930 w Wiśle, zm. 11 maja 2011[1] w Warszawie[2]) – polski dyplomata, ambasador PRL w Szwecji (1976–1982), Indonezji i Singapurze (1987–1990).

Życiorys

Syn Jerzego i Ewy[2]. W 1954 ukończył studia na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Służby Zagranicznej. Studiował również podyplomowo w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. W latach 1948–1963 był działaczem młodzieżowym, do 1954 Związku Młodzieży Polskiej, następnie Zrzeszenia Studentów Polskich – zasiadał w jej władzach. W 1968 podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, początkowo na stanowiskach I sekretarza i radcy ambasady PRL w Londynie (1968–1972), następnie wicedyrektora departamentu (1972–1977; 1983–1987) i ambasadora w Szwecji (1976–1982). W 1987 objął obowiązki ambasadora w Indonezji i Singapurze. Pełnił je do 1990.

Był działaczem PZPR, od 1973 pracował jako lektor KC PZPR.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Komandorią Orderu Gwiazdy Polarnej I klasy. Pochowany na Cmentarzu Południowym w Warszawie[3].

Przypisy

  1. Nekrolog Pawła Cieślara w „Gazecie Wyborczej” z 16 maja 2011. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2021-06-01].
  2. a b Paweł Cieślar [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2021-06-01].
  3. Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze

Bibliografia

  • Kto jest kim w Polsce 1989. Informator encyklopedyczny, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 183.