Pavel Ploc

Pavel Ploc (2013)
Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1964 Jilemnice, Czechosłowacja
Klub	Dukla Liberec
Wzrost	175 cm
Reprezentacja	Czechosłowacja
Debiut w PŚ	12 marca 1982, Tauplitz (12. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	12 marca 1982, Tauplitz (12. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	9 stycznia 1983, Harrachov (1. miejsce)
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie srebro Calgary 1988 skoki narciarskie (skocznia normalna) brąz Sarajewo 1984 skoki narciarskie (duża skocznia) Mistrzostwa świata brąz Engelberg 1984 drużynowo brąz Lahti 1989 drużynowo Mistrzostwa świata w lotach Srebro 1983 Harrachov indywidualnie Brąz 1985 Planica indywidualnie
Inne nagrody
Puchar świata w skokach 2. miejsce 1987/1988 3. miejsce 1983/1984
Multimedia w Wikimedia Commons

Pavel Ploc (ur. 15 czerwca 1964 w Jilemnicach) – czeski skoczek narciarski, trener i polityk, reprezentant Czechosłowacji, dwukrotny medalista olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata w lotach, w latach 2006–2017 deputowany do Izby Poselskiej z ramienia ČSSD.

Zainteresował się skokami za namową ojca i w dzieciństwie razem z bratem trenował na małej skoczni usypanej własnoręcznie koło domu, a następnie zapisał się do klubu Dukla Liberec. Wkrótce znalazł się w kadrze narodowej, gdzie jego trenerem był m.in. mistrz świata w lotach z 1975 – Karel Kodejška. Prawdopodobnie z tego powodu uwielbiał mamucie skocznie, a w szczególności tę w Harrachovie.

Wkrótce stał się jednym z najbardziej utytułowanych reprezentantów Czechosłowacji w skokach narciarskich. Na mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie w 1983 wywalczył srebrny medal, ustępując tylko Klausowi Ostwaldowi. W ostatnim skoku ustanowił rekord świata w długości skoku, skacząc 181 m. Kolejne sukcesy odniósł w sezonie 1983/1984. Na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie wywalczył brązowy medal na dużej skoczni, ulegając jedynie Mattiemu Nykänenowi oraz Jensowi Weißflogowi. Na tych samych igrzyskach zajął także 14. miejsce na normalnej skoczni. Ponadto wspólnie z Ladislavem Dluhošem, Vladimírem Podzimkiem i Jiřím Parmą zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym na mistrzostwach świata w Engelbergu i Rovaniemi. Zajął także trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata.

Na mistrzostwach świata w lotach w Planicy w 1985 zdobył brązowy medal (ponownie wyprzedzili go tylko Nykänen i Weißflog). W sezonie 1987/1988 zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, plasując się bezpośrednio za Mattim Nykänenem. Wystartował także na igrzyskach w Calgary w 1988, gdzie wywalczył srebrny medal na skoczni normalnej, a na dużym obiekcie był piąty. Na tych samych igrzyskach reprezentacja Czechosłowacji z Pavlem Plocem w składzie zajęła czwarte miejsce w konkursie drużynowym, przegrywając walkę o brązowy medal z reprezentacją Norwegii. Swój ostatni sukces na dużej imprezie międzynarodowej odniósł w 1989, kiedy na mistrzostwach świata w Lahti drużyna Czechosłowacka w składzie: Jiří Parma, Martin Švagerko, Ladislav Dluhoš i Pavel Ploc zdobyła kolejny brązowy medal. W przeciągu swojej kariery łącznie 27 razy stawał na podium konkursów Pucharu Świata, w tym 10 razy zwyciężał.

Był asystentem trenera reprezentacji Czech Ludka Matury, kiedy występowała ona na igrzyskach olimpijskich w 1994. Potem był głównym trenerem reprezentacji (m.in. w czasie IO w 1998). Następnie był szkoleniowcem juniorów (do 2002).

W 1998 został radnym miasta Harrachov z ramienia Demokratycznej Partii Regionalnej. W 2002 i 2006 uzyskiwał reelekcję z listy Czeskiej Partii Socjaldemokratycznej (został jej członkiem), bez powodzenia kandydował także w 2014 (partia nie zdobyła mandatów). Z ramienia ČSSD kandydował również na posła – bezskutecznie w 2002, skutecznie w 2006, 2010 i 2013 oraz ponownie bez powodzenia w 2017. Ponadto w 2008 został wybrany do Libereckiej Rady Regionalnej, w 2012 nie ubiegał się o reelekcję. W 2016 bez powodzenia kandydował do Senatu.

W 1988 ożenił się z Radką, z którą ma córki Radkę i Teresę oraz syna Martina (ur. 1994, zwycięzcę zawodów dzieci i młodzieży w skokach narciarskich).

Jego ojciec, także Pavel, reprezentował Czechosłowację w biathlonie.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
14.	12 lutego	1984	Sarajewo	Skocznia normalna indywidualnie	198.5 pkt	-16.7 pkt	Jens Weißflog
3.	18 lutego	1984	Sarajewo	Skocznia duża indywidualnie	202.9 pkt	-28.3 pkt	Matti Nykänen
2.	14 lutego	1988	Calgary	Skocznia normalna indywidualnie	212.1 pkt	-17.0 pkt	Matti Nykänen
5.	23 lutego	1988	Calgary	Skocznia duża indywidualnie	204.1 pkt	-19.9 pkt	Matti Nykänen
4.	24 lutego	1988	Calgary	Skocznia duża drużynowo[1]	586.8 pkt	-47.6 pkt	Finlandia

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
3.	26 lutego	1984	Engelberg	Skocznia duża drużynowo[2]	564.1 pkt	-54.2 pkt	Finlandia
20.	20 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Skocznia duża indywidualnie	182.4 pkt	-41.8 pkt	Per Bergerud
4.	22 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Skocznia duża drużynowo[3]	531.0 pkt	-52.0 pkt	Finlandia
57.	26 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Skocznia normalna indywidualnie	157.1 pkt	-68.2 pkt	Jens Weißflog
14.	15 lutego	1987	Oberstdorf	Skocznia duża indywidualnie	193.8 pkt	-22.2 pkt	Andreas Felder
4.	17 lutego	1987	Oberstdorf	Skocznia duża drużynowo[4]	533.3 pkt	-49.7 pkt	Finlandia
8.	20 lutego	1987	Oberstdorf	Skocznia normalna indywidualnie	211.1 pkt	-13.3 pkt	Jiří Parma
8.	20 lutego	1989	Lahti	Skocznia duża indywidualnie	194.5 pkt	-24.0 pkt	Jari Puikkonen
3.	22 lutego	1989	Lahti	Skocznia duża drużynowo[5]	595.5 pkt	-49.5 pkt	Finlandia
7.	26 lutego	1989	Lahti	Skocznia normalna indywidualnie	105.0 pkt	-9.5 pkt	Jens Weißflog
26.	10 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia duża indywidualnie	163.2 pkt	-54.3 pkt	Franci Petek
5.	14 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia duża drużynowo[6]	516.6 pkt	-220.5 pkt	Finlandia
61.	16 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia normalna indywidualnie	125.6 pkt	-97.3 pkt	Heinz Kuttin

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
2.	18 marca	1983	Harrachov	Loty indywidualnie	1045.5 pkt	-5.5 pkt	Klaus Ostwald
3.	17 marca	1985	Planica	Loty indywidualnie	524.0 pkt	-56.5 pkt	Matti Nykänen
22.	9 marca	1986	Tauplitz	Loty indywidualnie	589.5 pkt	-158.5 pkt	Andreas Felder
4.	13 marca	1988	Oberstdorf	Loty indywidualnie	342.0 pkt	-22.0 pkt	Ole Gunnar Fidjestøl
14.	25 lutego	1990	Vikersund	Loty indywidualnie	321.1 pkt	-36.6 pkt	Dieter Thoma

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	9 stycznia	1983	Harrachov	Čerťák	K-120	119,0 m	117,5 m	–	264,6 pkt	1.	–	–
2.	18 lutego	1983	Vikersund	Vikersundbakken	K-150	145,0 m	139,0 m	149,0 m	350,5 pkt	2.	–10,5 pkt	Matti Nykänen
3.	20 lutego	1983	Vikersund	Vikersundbakken	K-150	145,0 m	145,0 m	127,0 m	351,0 pkt	3.	–3,5 pkt	Matti Nykänen
4.	14 stycznia	1984	Harrachov	Čerťák	K-120	104,0 m	116,5 m	–	192,7 pkt	3.	–13,2 pkt	Jiří Parma
5.	18 lutego	1984	Sarajewo	Igman	K-112	103,5 m	109,0 m	–	202,9 pkt	3.	–28,3 pkt	Matti Nykänen
6.	4 marca	1984	Lahti	Salpausselkä	K-113	109,0 m	101,5 m	–	192,8 pkt	3.	–25,9 pkt	Matti Nykänen
7.	9 marca	1984	Lillehammer	Balbergbakken	K-120	118,5 m	116,5 m	–	210,5 pkt	1.	–	–
8.	11 marca	1984	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	102,5 m	103,0 m	–	205,7 pkt	2.	–4,0 pkt	Vladimír Podzimek
9.	17 marca	1984	Oberstdorf	Heini-Klopfer-Skiflugschanze	K-182	181,0 m	166,0 m	152,0 m	366,5 pkt	2.	–26,0 pkt	Matti Nykänen
10.	18 marca	1984	Oberstdorf	Heini-Klopfer-Skiflugschanze	K-182	166,0 m	143,0 m	154,0 m	357,5 pkt	2.	–33,5 pkt	Matti Nykänen
11.	25 marca	1984	Planica	Bloudkova velikanka	K-120	122,0 m	123,0 m	–	203,0 pkt	1.	–	–
12.	4 stycznia	1985	Innsbruck	Bergisel	K-109	112,0 m	98,0 m	–	208,8 pkt	3.	–10,5 pkt	Matti Nykänen
13.	2 marca	1985	Lahti	Salpausselkä	K-88	85,5 m	84,0 m	–	205,6 pkt	2.	–7,0 pkt	Matti Nykänen
14.	8 marca	1985	Falun	Lugnet	K-112	114,0 m	113,0 m	–	226,7 pkt	2.	–0,7 pkt	Andreas Felder
15.	14 grudnia	1985	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-112	114,0 m	113,0 m	–	201,5 pkt	3.	–4,8 pkt	Vegard Opaas
16.	1 stycznia	1986	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-107	105,5 m	103,0 m	–	212,8 pkt	1.	–	–
17.	25 stycznia	1986	Sapporo	Miyanomori	K-90	80,0 m	90,0 m	–	197,0 pkt	3.	–29,7 pkt	Matti Nykänen
18.	5 grudnia	1987	Thunder Bay	Big Thunder	K-89	89,0 m	88,5 m	–	227,2 pkt	2.	–23,0 pkt	Matti Nykänen
19.	12 grudnia	1987	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-114	112,0 m	110,0 m	–	213,1 pkt	1.	–	–
20.	13 grudnia	1987	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-86	92,0 m	92,0 m	–	246,2 pkt	1.	–	–
21.	30 grudnia	1987	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-115	116,0 m	117,0 m	–	230,2 pkt	1.	–	–
22.	22 stycznia	1988	Gstaad	Mattenschanze	K-88	84,0 m	87,0 m	–	218,0 pkt	1.	–	–
23.	26 marca	1988	Planica	Srednja velikanka	K-92	91,0 m	91,0 m	–	218,3 pkt	2.	–7,4 pkt	Primož Ulaga
24.	14 stycznia	1989	Liberec	Ještěd A	K-120	110,0 m	111,5 m	–	213,5 pkt	1.	–	–
25.	16 grudnia	1989	Sapporo	Miyanomori	K-90	89,5 m	84,5 m	–	209,8 pkt	3.	–18,5 pkt	Ernst Vettori
26.	14 stycznia	1990	Liberec	Ještěd A	K-120	107,0 m	113,5 m	–	212,5 pkt	2.	–8,0 pkt	Werner Haim
27.	11 marca	1990	Sollefteå	Hallstabacken	K-105	104,5 m	110,5 m	–	224,5 pkt	1.	–	–

Sezon 1981/1982
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	38	31	-	-	-	-	12	17	12	8	35	29	25	16
Sezon 1982/1983
																									punkty
27	13	10	22	21	6	1	-	-	-	-	33	17	-	2	8	3	-	-	-	-	21	5	-	10	93
Sezon 1983/1984
																								punkty
18	47	17	33	11	11	12	7	-	3	12	-	-	14	3	35	3	12	1	2	2	2	5	1	148
Sezon 1984/1985
																					punkty
7	6	7	6	6	15	3	7	-	27	12	11	8	26	2	6	12	2	54	49	22	117
Sezon 1985/1986
																									punkty
41	28	3	35	26	7	1	42	27	16	21	48	69	3	14	40	12	20	22	6	52	18	8	21	26	88
Sezon 1986/1987
																						punkty
9	20	19	23	-	60	59	24	10	56	41	-	-	-	22	36	33	14	23	27	-	-	15
Sezon 1987/1988
																				punkty
2	6	1	1	19	4	1	64	5	7	16	6	1	8	-	-	26	13	2	15	187
Sezon 1988/1989
																				punkty
21	20	22	22	-	-	49	43	19	34	1	6	63	12	-	27	30	-	13	26	42
Sezon 1989/1990
																									punkty
22	4	11	4	3	5	15	10	13	23	23	2	4	6	10	7	18	8	17	7	7	1	23	4	9	186
Sezon 1990/1991
																						punkty
11	16	8	42	4	4	18	41	16	8	12	-	-	49	22	30	17	17	21	18	23	44	49
Sezon 1991/1992
																					punkty
53	17	50	30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15 - – zawodnik nie wystartował

• Profil na oficjalnej stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na portalu sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-14)]. (ang.).

• Pavel Ploc w bazie FIS (ang.)
• Pavel Ploc w bazie Olympedia.org (ang.)
• Pavel Ploc w bazie Skoki.hostigasp.pl
• Pavel Ploc. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. w bazie Sport-Reference.com (ang.)