Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Paul Ryan

Paul Ryan
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1970
Janesville

Spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych
Okres

od 29 października 2015
do 3 stycznia 2019

Przynależność polityczna

Partia Republikańska

Poprzednik

John Boehner (R)

Następca

Nancy Pelosi (D)

Członek Izby Reprezentantów USA z 1. okręgu w Wisconsin
Okres

od 3 stycznia 1999
do 3 stycznia 2019

Poprzednik

Mark Neumann

Następca

Bryan Steil

Przewodniczący Komisji Budżetowej Izby Reprezentantów
Okres

od 3 stycznia 2011
do 3 stycznia 2015

Poprzednik

John Spratt

Następca

Tom Price

podpis

Paul Davis Ryan Jr. (ur. 29 stycznia 1970 w Janesville w Wisconsin) – amerykański polityk, członek Partii Republikańskiej, Spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych.

Od 1999 roku jest przedstawicielem pierwszego okręgu wyborczego w stanie Wisconsin w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. Od 29 października 2015 do 3 stycznia 2019 był spikerem Izby Reprezentantów z ramienia Partii Republikańskiej.

Młodość i edukacja

Paul Ryan urodził się w rodzinie osiadłej w Wisconsin od kilku pokoleń. Jego ojciec, Paul Ryan Sr. był prawnikiem, zaś matka Betty zajmowała się wychowaniem dzieci (sam Paul jest najmłodszym z czwórki rodzeństwa)[1][2]. Ojciec Ryana zmarł na atak serca gdy ten miał 16 lat.[3]

Ryan ukończył Joseph A. Craig High School w swoim rodzinnym Janesville. Następnie na Miami University w miejscowości Oxford w stanie Ohio zdobył podwójny dyplom z ekonomii i nauk politycznych (1992). Należał również do stowarzyszenia Delta Tau Delta, z którego wywodzi się wielu wpływowych amerykańskich polityków[4].

Początki kariery

Po ukończeniu studiów Ryan na krótko zajął się biznesem, by wkrótce wejść do polityki. Od 1995 roku pracował jako asystent senatora Boba Kastena. Następnie w tym samym charakterze pracował u senatora Sama Brownbacka i członka Izby Reprezentantów Jacka Kampa[5].

Izba Reprezentantów

Ryan jako przewodniczący Komisji Budżetowej

Wybór

Kiedy Mark Neumann, dotychczasowy członek Izby Reprezentantów z 1. okręgu w Wisconsin zrezygnował z kandydowania w wyborach w 1998 roku, Ryan zdecydował się wystartować w prawyborach Partii Republikańskiej. Po uzyskaniu nominacji republikańskiej stanął do walki o mandat z demokratką Lydią Spottswood. Wybory zwyciężył znacząco, stosunkiem 57,1% do 42,7% i od tego czasu nieprzerwanie jest reprezentantem swojego okręgu[6].

W ostatnich wyborach (2010) pokonał demokratycznego oponenta Johna Heckenlively’ego i libertarianina Josepha Kexela, zdobywając 68,2% głosów[7].

Komisja Budżetowa

Po wyborach w 2010 roku, kiedy to republikanie odzyskali kontrolę nad Izbą Reprezentantów, Ryan objął stanowisko przewodniczącego Komisji Budżetowej 112. Kongresu. Jest on zdecydowanym zwolennikiem utrzymania dyscypliny budżetowej i równie zagorzałym przeciwnikiem zwiększania wydatków na programy socjalne. Otwarcie skrytykował plan budżetowy przygotowany przez administrację prezydenta Baracka Obamy[4].

W 2018 roku nie ubiegał się o reelekcję.

Poglądy

Paul Ryan uważany jest za konserwatywnego republikanina o poglądach wolnorynkowych. Sprzeciwia się między innymi aborcji i badaniom nad zarodkami ludzkimi. Niemal we wszystkich głosowaniach głosuje wraz z linią swojej partii (współczynnik ten wynosił w ostatnich kadencjach od 90% do 95%). W rankingu największej amerykańskiej organizacji pro-life NRLC otrzymał notę 100%, zaś organizacja Christian Coalition, która promuje tradycyjne wartości rodzinne, przyznała mu notę 91%.[8][9]

Kampania roku 2012

Podczas spotkania z wyborcami 11 sierpnia 2012 r. kandydat republikanów na prezydenta Mitt Romney ogłosił, że jego partnerem w walce z urzędującym prezydentem Barackiem Obamą będzie Paul Ryan. Tym samym, polityk z Wisconsin został kandydatem na wiceprezydenta z ramienia Partii Republikańskiej[10].

Z sondaży przeprowadzonych po ogłoszeniu decyzji Romneya wynika, że Ryan cieszy się poparciem około 50% Amerykanów[11].

Życie osobiste

Od 2000 roku jest żonaty z Janną Little, z którą mają trójkę dzieci.

Jest katolikiem[4].

Przypisy

Linki zewnętrzne