Paul Hallinan
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Arcybiskup Atlanty | |||
Okres sprawowania |
1962-1968 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
20 lutego 1937 | ||
Nominacja biskupia |
9 września 1958 | ||
Sakra biskupia |
28 października 1958 |
Data konsekracji | |||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||
Miejsce |
Katedra św. Jana Ewangelisty | ||||
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
|
Paul John Hallinan (ur. 8 kwietnia 1911 w Painesville, Ohio, zm. 27 marca 1968 w Atlancie, Georgia) – amerykański duchowny rzymskokatolicki, pierwszy arcybiskup metropolita Atlanty.
Życiorys
Przyszedł na świat w rodzinie Clarence’a i Rose Jane z domu Laracy. Ukończył Cathedral Latin School w Cleveland i Uniwersytet Notre Dame. Do kapłaństwa przygotowywał się w diecezjalnym St. Mary’s Seminary w Cleveland. Święcenia kapłańskie otrzymał w katedrze św. Jana Ewangelisty w Cleveland 20 lutego 1937 roku i inkardynowany został do diecezji Cleveland. W czasie wojny służył jako kapelan armii amerykańskiej w Australii, Nowej Gwinei i na Filipinach. Dosłużył się stopnia kapitana. Po wojnie pracę duszpasterską dzielił z dalszymi studiami na John Carroll University w Cleveland, który ukończył w roku 1953.
9 września 1958 papież Pius XII mianował go ordynariuszem diecezji Charleston w Karolinie Płd. Sakrę otrzymał w rodzimej katedrze z rąk ówczesnego delegata apostolskiego w USA Amleta Cicognaniego. Jako biskup dał się poznać jako zwolennik ruchu praw obywatelskich i równości rasowej. 19 lutego 1962 roku papież Jan XXIII powierzył mu funkcję arcybiskupa nowej metropolii Atlanty (ustanowionej kilka dni wcześniej). W roku 1963 uzyskał doktorat z historii na Western Reserve University w Cleveland. W czasie soboru watykańskiego II był zwolennikiem ekumenizmu i reformy liturgicznej (szczególnie wprowadzenia języków narodowych). Zasiadał w soborowej Komisji Liturgicznej (sprawował tam funkcję przewodniczącego Podkomisji ds. Sakramentów Św.)[1]. W duchu soborowego otwarcia Kościoła na laikat, powołał wielu świeckich do służby w archidiecezjalnych instytucjach. Zasiadał w zarządzie Katolickiego Uniwersytetu Ameryki, gdzie sprzeciwił się usunięciu liberalnego teologa Charlesa Currana. W trakcie drugiej sesji soborowej zachorował na zapalenie wątroby, co zaważyło na dalszym jego życiu i ostatecznie doprowadziło do przedwczesnej śmierci. W pogrzebie uczestniczył jego seminaryjny kolega (razem przyjęli też święcenia prezbiteratu) kardynał John Krol, który udzielił mu ostatniej absolucji. Pochowany został na cmentarzu Arlington w Atlancie.
Abp Hallinan posiadał doktoraty honoris causa uniwersytetów Notre Dame i Western Reserve University.
Bibliografia
- Paul Hallinan [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-01-07] (ang.).
- Sylwetka na internetowej stronie archidiecezji Atlanta. archatl.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-31)]. [dostęp 2013-01-07]
- Archbishop Hallinan Dies at 56 z 29 marca 1968 r. w archiwach „The Georgia Bulletin”. georgiabulletin.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-19)]. [dostęp 2013-01-07]
Przypisy
- ↑ Ralph M. Wiltgen, Ren wpada do Tybru. Historia Soboru Watykańskiego II, Dębogóra 2010, s. 79-82.