Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Paul Hallinan

Paul Hallinan
Herb duchownego Ut Diligatis Invicem.
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1911
Painesville

Data i miejsce śmierci

27 marca 1968
Atlanta

Arcybiskup Atlanty
Okres sprawowania

1962-1968

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

20 lutego 1937

Nominacja biskupia

9 września 1958

Sakra biskupia

28 października 1958

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

28 października 1958

Miejscowość

Cleveland

Miejsce

Katedra św. Jana Ewangelisty

Konsekrator

Amleto Giovanni Cicognani

Współkonsekratorzy

Edward Francis Hoban
John Krol

Paul John Hallinan (ur. 8 kwietnia 1911 w Painesville, Ohio, zm. 27 marca 1968 w Atlancie, Georgia) – amerykański duchowny rzymskokatolicki, pierwszy arcybiskup metropolita Atlanty.

Życiorys

Przyszedł na świat w rodzinie Clarence’a i Rose Jane z domu Laracy. Ukończył Cathedral Latin School w Cleveland i Uniwersytet Notre Dame. Do kapłaństwa przygotowywał się w diecezjalnym St. Mary’s Seminary w Cleveland. Święcenia kapłańskie otrzymał w katedrze św. Jana Ewangelisty w Cleveland 20 lutego 1937 roku i inkardynowany został do diecezji Cleveland. W czasie wojny służył jako kapelan armii amerykańskiej w Australii, Nowej Gwinei i na Filipinach. Dosłużył się stopnia kapitana. Po wojnie pracę duszpasterską dzielił z dalszymi studiami na John Carroll University w Cleveland, który ukończył w roku 1953.

9 września 1958 papież Pius XII mianował go ordynariuszem diecezji Charleston w Karolinie Płd. Sakrę otrzymał w rodzimej katedrze z rąk ówczesnego delegata apostolskiego w USA Amleta Cicognaniego. Jako biskup dał się poznać jako zwolennik ruchu praw obywatelskich i równości rasowej. 19 lutego 1962 roku papież Jan XXIII powierzył mu funkcję arcybiskupa nowej metropolii Atlanty (ustanowionej kilka dni wcześniej). W roku 1963 uzyskał doktorat z historii na Western Reserve University w Cleveland. W czasie soboru watykańskiego II był zwolennikiem ekumenizmu i reformy liturgicznej (szczególnie wprowadzenia języków narodowych). Zasiadał w soborowej Komisji Liturgicznej (sprawował tam funkcję przewodniczącego Podkomisji ds. Sakramentów Św.)[1]. W duchu soborowego otwarcia Kościoła na laikat, powołał wielu świeckich do służby w archidiecezjalnych instytucjach. Zasiadał w zarządzie Katolickiego Uniwersytetu Ameryki, gdzie sprzeciwił się usunięciu liberalnego teologa Charlesa Currana. W trakcie drugiej sesji soborowej zachorował na zapalenie wątroby, co zaważyło na dalszym jego życiu i ostatecznie doprowadziło do przedwczesnej śmierci. W pogrzebie uczestniczył jego seminaryjny kolega (razem przyjęli też święcenia prezbiteratu) kardynał John Krol, który udzielił mu ostatniej absolucji. Pochowany został na cmentarzu Arlington w Atlancie.

Abp Hallinan posiadał doktoraty honoris causa uniwersytetów Notre Dame i Western Reserve University.

Bibliografia

Przypisy

  1. Ralph M. Wiltgen, Ren wpada do Tybru. Historia Soboru Watykańskiego II, Dębogóra 2010, s. 79-82.