Patrick Magee
 Patrick Magee (1963) | |
| Imię i nazwisko |
Patrick George McGee |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
31 marca 1922 |
| Data i miejsce śmierci |
14 sierpnia 1982 |
| Lata aktywności |
1959-1982 |
Patrick Magee włść. Patrick George McGee (ur. 31 marca 1922 w Armagh, zm. 14 sierpnia 1982 w Londynie) – północnoirlandzki aktor i reżyser teatralny. Uważany za jednego z ważniejszych i wyrazistych aktorów charakterystycznych ekranów i scen brytyjskich oraz amerykańskich[1][2].
Życiorys
Urodził się jako najstarszy z pięciorga dzieci Patrica seniora – dyrektora lokalnej szkoły[3]. Pochodził z irlandzkiej klasy średniej.
Debiutował epizodami w podrzędnych filmach i serialach TV w połowie lat 50., a jego nazwiska próżno szukać w napisach początkowych, tych w większości zapomnianych już produkcji. Bardzo szybko jednak zaczął występować w bardziej znanych filmach, z których dziś za najważniejsze w jego dorobku uważa się: Obłęd z 1963, Mechaniczna pomarańcza z 1971, Barry Lyndon z 1975, Rydwany ognia z 1981[4]. Na ekranie pojawiał się aż do śmierci – jego ostatni wysęp to rola w sztuce teatru TV pt. Another Flip for Dominick, którego premiera miała miejsce w grudniu 1982, już po jego śmierci.
W swojej karierze wystąpił w ponad 40 filmach i ponad 40 serialach TV[5].
Nigdy nie ukrywał, że zawsze jednak wolał scenę od ekranu[3].
Zmarł na atak serca w swoim mieszkaniu w Londynie w wieku 60 lat. Notorycznie nadużywał alkoholu (z londyńskiego Royal Court Theatre został zwolniony za bycie pijanym na scenie) oraz oddawał się hazardowi. Trapiony ciągłymi kłopotami finansowymi, nierzadko przyjmował role w niskobudżetowych produkcjach[3].
W 2017 roku na ścianie domu w którym się urodził w Armagh (2 Edward Street) odsłonięto pamiątkową tablicę[1].
Filmografia (wybór)
- (1960) Przestępca – Barrows
- (1963) Obłęd – Justin Caleb
- (1963) Służący – biskup
- (1963) Rewolwer i melonik – J. P. Spagge, Pancho
- (1964) Seans w deszczowe popołudnie – Walijczyk
- (1964) Zulu – mjr Reynolds
- (1964) Maska Czerwonego Moru – Alfredo
- (1965) Czaszka – lekarz policyjny
- (1965) Giń, stworze, giń! – dr Henderson
- (1968) Bitwa o Anzio – gen. Starkey
- (1969) Ciężkie zadanie – Aleksiej
- (1970) Najemnicy – generał
- (1970) Cromwell – Hugh Peters
- (1971) Król Lear – Cornwall
- (1971) Trojańskie kobiety – Menelaos
- (1971) Mechaniczna pomarańcza – Frank Alexander
- (1972) Papież Joanna – mnich
- (1972) Opowieści z krypty – George Carter
- (1972) Młody Winston – gen. Blood
- (1974) Luter – Hans
- (1975) Galileo Galilei – kardynał Bellarmin
- (1975) Barry Lyndon – Balibari
- (1977) Telefon – gen. Strelsky
- (1978) Porwany za młodu – Ebenezer Balfour
- (1979) Siostry Brontë – Reverend Brontë
- (1980) Gruby szlif – Ernst Mueller
- (1981) Rydwany ognia – lord Cadogan
- (1981) Czarny kot – prof. Miles
i in.
Życie osobiste
- W 1958 roku poślubił Belle Sherry z którą miał bliźnięta: Marka i Caroline (ur. 1961). W związku tym pozostawał aż do swojej śmierci[6].
- W połowie lat 70. był zaangażowany w działalność społeczno-polityczną, m.in. w walkę z apartheidem[3].
Przypisy
- ↑ a b Micheal McKenna: Celebrated Armagh actor Patrick Magee to be honoured with Blue Plaque. [w:] armaghi.com [on-line]. 2017-07-10. [dostęp 2022-06-19]. (ang.).
- ↑ Katz, Nolen...,
- ↑ a b c d A drunk, gambler and hell-raiser, but a towering acting talent ... remembering Patrick Magee. [w:] Belfast Telegraph [on-line]. 2017-07-28. (ang.).
- ↑ Patrick Magee, British Actor, Won a Tony for "Marat/Sade". [w:] The New York Times [on-line]. 1982-08-16. [dostęp 2022-06-19]. (ang.).
- ↑ Patrick Magee. [w:] IMDb [on-line]. [dostęp 2022-06-19]. (ang.).
- ↑ Patrick Magee. [w:] Time&Note [on-line]. [dostęp 2022-06-19]. (ang.).
Bibliografia
- Ephraim Katz, Ronald Dean Nolen: The Film Encyclopedia. Wyd. 7. New York: Collins Reference, 2012, s. 942. ISBN 978-0-06-202615-6. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Patrick Magee w bazie IMDb (ang.)
- Patrick Magee w bazie Filmweb