Pas-de-Calais (1898)
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki |
1897 |
| Wodowanie |
1898 |
 Marine nationale
| |
| Wejście do służby |
1899 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1541 t |
| Długość |
102,9 m |
| Szerokość |
8,9 m |
| Zanurzenie |
3,3 m |
| Prędkość |
21 w |
| Uzbrojenie | |
| Dwie pojedyncze armaty 47 mm | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 2/3 wodnosamoloty | |
„Pas-de-Calais” – francuski bocznokołowiec, w okresie I wojny światowej w służbie Marine nationale jako krążownik pomocniczy i tender wodnosamolotów. Był to jeden z nielicznych (wraz z bliźniaczym „Nord”, angielskimi HMS „Brocklesby” i HMS „Killingholme” oraz amerykańskimi USS „Sable” i USS „Wolverine”) bocznokołowców używanych jako okręty lotnicze.
Historia
Wodowane w 1899 „Pas-de-Calais” i „Nord” zostały zbudowane dla firmy Cie Chemins de Fer du Nord jako promy pływające w kanale La Manche[1].
Po wybuchu pierwszej wojny światowej „Pas-de-Calais” został włączony do Marine nationale jako lekki krążownik pomocniczy[1].
1 sierpnia 1915 „Pas-de-Calais” wszedł do służby jako tender wodnosamolotów. Wyposażenie lotnicze „Pas-de-Calais” stanowiły zazwyczaj dwa, czasami trzy, wodnosamoloty typu F.B.A. C, stacjonował w Cherbourgu patrolując okoliczne wody[1].
Po zakończeniu wojny „Pas-de-Calais” został zwrócony właścicielowi, jego dalszy los nie jest znany[1].
Przypisy
Bibliografia
- R.D. Layman: Before the Aircraft Carrier: The Development of Aviation Vessels, 1849-1922. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1989. ISBN 978-0-87021-210-9.
