Parownica – naczynie laboratoryjne w kształcie czaszy służące najczęściej do odparowywania i zatężania roztworów. Wykonywane są zazwyczaj z porcelany, szkła, kwarcu lub metali szlachetnych (np. z platyny). Często zaopatrzone są w dziobek ułatwiający przelewanie.

• Encyklopedia techniki CHEMIA. Warszawa: WNT, 1965. Brak numerów stron w książce
• Jerzy Chodkowski (red.): Mały słownik chemiczny. Wyd. V. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976. Brak numerów stron w książce
• Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 289, ISBN 83-7183-240-0 .