Pacific PR01

Bertrand Gachot w Pacifiku PR01 podczas Grand Prix Niemiec 1994
Kategoria	Formuła 1
Konstruktor	Pacific
Projektant	Adrian Reynard Frank Coppuck Paul Brown
Dane techniczne
Nadwozie	monocoque z włókna węglowego
Silnik	Ilmor 2175A 3.5 V10
Skrzynia biegów	Pacific, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny
Paliwo	Elf
Opony	Goodyear
Historia
Debiut	Grand Prix Brazylii 1994
Kierowcy	33. Paul Belmondo 34. Bertrand Gachot
Używany	1994
Wyścigi	5
Wygrane	0
Pole position	0
Najszybsze okrążenie	0
– Pacific PR02
Multimedia w Wikimedia Commons

Pacific PR01 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Adriana Reynarda, Franka Coppucka i Paula Browna^[1] dla zespołu Pacific Grand Prix na sezon 1993. Jednakże z powodu problemów finansowych samochód wystartował dopiero w sezonie 1994^[2]. Kierowcami byli Paul Belmondo i Bertrand Gachot. Kierowcy modelu PR01 często nie kwalifikowali się do wyścigów.

Aerodynamika i projekt modelu PR01 opierały się na konstrukcjach Reynarda dla Pacifika w Formule 3000. Zespół nie przeprowadzał testów w tunelu aerodynamicznym, a niewiele testów zostało przeprowadzonych na torze^[3]. Nie dokonano również znaczących poprawek w trakcie sezonu, nawet po "czarnym weekendzie", choć zespół zapowiadał, że to uczyni. Zespół umieścił wprawdzie drewnianą deskę pod podwoziem, co nakazała wszystkim zespołom FIA, a pod koniec sezonu przeprojektował nos samochodu, zmieniając jego kształt z podniesionego na opadający^[3]. Te czynniki, a także słaby silnik Ilmor 2175A (z 1991 roku^[3]) spowodowały, że samochody były bardzo niekonkurencyjne.

Konstrukcja samochodu powodowała, że kierowcy nie byli nawiązać walki nawet z drugim debiutantem sezonu 1994, Simtekiem. Gachot zakwalifikował się do pięciu, a Belmondo do dwóch wyścigów, ale nie licząc Grand Prix Brazylii, zawsze miało to związek z tym, iż do kwalifikacji nie przystępowało wszystkich 28 kierowców; gdy w kwalifikacjach startowało 27 kierowców lub mniej, wtedy jeden z kierowców zespołu Pacific miał już zapewniony udział w wyścigu.

Ostatnim wyścigiem, do którego zakwalifikował się kierowca zespołu, było Grand Prix Kanady, szósty wyścig sezonu. Przez 10 następnych wyścigów żaden z kierowców Pacifika nie wystartował w wyścigu.

Samochód był nie tylko powolny, ale i awaryjny – w sezonie 1994 ani razu kierowca Pacific Grand Prix nie dojechał do mety.

Zespół w pewnym momencie rozważał nawet wycofanie się z mistrzostw, by poświęcić się w całości pracom nad modelem PR02. Nie uczyniono jednak tego, ponieważ zespół musiałby zapłacić karę finansową.

Po Grand Prix Australii Bertrand Gachot powiedział, że to najszczęśliwszy dzień w jego życiu, ponieważ nigdy już nie będzie musiał prowadzić modelu Pacific PR01^[3].

Sezon	Zespół	Silnik	Opony	Kierowcy	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	Pkt.	Msc.
1994	Pacific	Ilmor	G		BRA	PAC	SMR	MCO	ESP	CND	FRA	GBR	DEU	HUN	BEL	ITA	POR	EUR	JPN	AUS	0	NS
				Paul Belmondo	NZ	NZ	NZ	NU	NU	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ
				Bertrand Gachot	NU	NZ	NU	NU	NU	NU	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ	NZ