PZL.16
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne – stałe |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu |
1932 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Skoda J5A Whirlwind |
Moc |
220 KM (162 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
14,10 m |
Długość |
7,95 m |
Wysokość |
2,60 m |
Powierzchnia nośna |
25,80 m² |
Masa | |
Własna |
780 kg |
Startowa |
1 450 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
200 km/h |
Prędkość przelotowa |
175 km/h |
Prędkość minimalna |
75 km/h |
Prędkość wznoszenia |
4,0 m/s |
Pułap |
4 000 m |
Zasięg |
800 km |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
4 |
PZL.16 (PZL-16) – jednosilnikowy, pięciomiejscowy samolot pasażerski, opracowywany, zbudowany na przełomie 1931 i 1932 roku przez Państwowe Zakłady Lotnicze.
Historia
Samolot został opracowany w ramach konkursu na samolot pasażerski dla PLL "LOT", przez inżyniera Stanisława Praussa. W konstrukcji wykorzystano skrzydła, usterzenie i silnik z PZL Ł.2. Samolot rozbito podczas pierwszego oblotu (pilot Jerzy Kossowski) 2 kwietnia 1932 roku w wyniku skrzyżowania linek napędzających lotek[1]. Tym samym maszyna nie wzięła udziału w konkursie, który wygrał PWS-24. Do produkcji nie weszła także ulepszona wersja samolotu oznaczona jako PZL.17.
Służba w lotnictwie
Samolot ten nigdy nie wyszedł poza fazę prototypu i tym samym nigdy nie służył w lotnictwie.
Opis techniczny
Jednosilnikowy górnopłat zastrzałowy. Podwozie samolotu stałe, klasyczne. Konstrukcja metalowa kryta płótnem. Kabina dla czterech pasażerów i pilota. Napęd stanowił silnik gwiazdowy Škoda-Wright Whirlwind J-5A o mocy 220 KM.
Wersje
- PZL.16 - prototyp samolotu pasażerskiego.
- PZL.17 - projekt ulepszonej wersji PZL.16.
Przypisy
- ↑ Andrzej Glass Polskie Konstrukcje Lotnicze. Tom II. Wydawnictwo Stratus 2007 r.