Płaszczyzna beta (ang. -plane approximation) – w meteorologii i oceanografii przybliżenie, w którym siła Coriolisa zmienia się liniowo z szerokością geograficzną.

W nazwie przybliżenia użyto określenia płaszczyzna gdyż w przybliżeniu tym wpływ siły Coriolisa jest taki jakby płyn (powietrze, woda) poruszał się nie po sferze a po płaszczyźnie. Przy czym wartość siły Coriolisa jest liniowo zależna od współrzędnej y wyrażającej szerokość geograficzną. Np. w meteorologii tropikalnej możemy rozważać równikową płaszczyznę beta, która zawiera równik i zwrotniki.

Parametr Coriolisa, określający siłę bezwładności działającą na ciało poruszające się w układzie odniesienia związanym z obracającym się układem odniesienia jest określony dla Ziemi wzorem^[1]

Linearyzacja tego wyrażenia daje^[2]

gdzie:

– prędkość obrotowa Ziemi,

– szerokość geograficzna,

– odległość od wybranej szerokości geograficznej,

– średni promień Ziemi.

Parametr (parametr Rossby’ego), jest stałą wartością w danej analizie ruchu ciała, zależy od zmiany siły Coriolisa powodowanej przez sferyczność Ziemi. Jest stosowany w opisie fal Rossby’ego i opisie równikowych fal Kelvina.