Otto von Böhtlingk
Data i miejsce urodzenia |
11 czerwca 1815 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 kwietnia 1904 |
Specjalność: indologia | |
Otto von Böhtlingk (ur. 11 czerwca 1815 w Petersburgu, zm. 1 kwietnia 1904 w Lipsku) – niemiecki językoznawca, leksykograf, indolog, pochodzenia holenderskiego[1].
Życiorys
Od 1855 r. był profesorem uniwersytetu w Petersburgu, a później uniwersytetów w Jenie i Lipsku. Był autorem dwu słowników sanskrycko-niemieckich, w tym siedmiotomowego Sanskrit-Wörterbuch (1853–1875, wraz z Rudolfem Rothem), który stał się wybitnym osiągnięciem językoznawstwa dziewiętnastowiecznego[1] (istnieje także wersja skrócona Sanskrit-Wörterbuch in kürzerer Fassung, 1879–1889).
Ponadto wydał i przetłumaczył na język niemiecki m.in. sanskrycką gramatykę Paniniego, poetykę Dandina i dramat Kalidasy pt. Śakuntala[1].
Badał także język jakucki, czego owocem była obszerna, trzytomowa praca pt. Über die Sprache der Jakuten (1851)[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Böhtlingk Otto von. W: Obyczaje, języki, ludy świata. Encyklopedia PWN. Red. Sławomir Żurawski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 106. ISBN 978-83-01-14874-4.
Linki zewnętrzne
- Sanskrit-Wörterbuch (1853–1875)
- Sanskrit-Wörterbuch in kürzerer Fassung (1879–1889)
- Linki do zeskanowanych publikacji Böhtlingka
- ISNI: 0000000121402445
- VIAF: 76413868
- LCCN: n82249491
- GND: 116221909
- NDL: 00742809
- LIBRIS: 20dgk6xl2bm820n
- BnF: 124613086
- SUDOC: 033785457
- NKC: jx20080208001
- DBNL: boht002
- NTA: 068910282
- BIBSYS: 90196886
- CiNii: DA04212725
- Open Library: OL802876A
- PLWABN: 9810614802705606
- NUKAT: n96000832
- J9U: 987007274435605171
- ΕΒΕ: 143183