Osiedle Sitarska-Kępy
Osiedle Biłgoraja | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
Tablice rejestracyjne |
LBL |
Położenie na mapie Biłgoraja | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego | |
50°32′32″N 22°44′06″E/50,542100 22,734900 |
Osiedle Sitarska-Kępy – jedno z 12 osiedli (jednostek pomocniczych gminy), na jakie podzielone jest miasto Biłgoraj[1].
Dane ogólne
Osiedle Sitarska-Kępy znajduje się we wschodniej części Biłgoraja. Sąsiaduje ze Śródmieściem (od strony zachodniej), Roztoczem i Rapami (od strony północnej) oraz Ogrodami (od strony południowej). Po stronie wschodniej osiedle sięga granicy miasta i lasów Puszczy Solskiej.
Północną granicę osiedla wyznacza ulica Zamojska w ciągu drogi wojewódzkiej nr 858. Po stronie zachodniej osiedle sięga ulicy Długiej, a od południa ogranicza je zabudowa ulicy Jana Kochanowskiego[2].
Obszar osiedla Sitarska-Kępy w większej części zajmuje regularna sieć ulic, przy których skoncentrowane jest budownictwo jednorodzinne. We wschodniej części osiedla, przy granicy miasta, jeszcze znajdują się stopniowo zabudowywane łąki i nieużytki[3]. Według Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego tereny te docelowo także są w większości przeznaczone dla domów jednorodzinnych[4].
Przy ulicy Adama Gorajskiego znajduje się obszar ogrodów działkowych o powierzchni ok. 4,59ha[5]; między ulicą Zamojską i aleją 400-lecia zlokalizowane są obiekty przemysłowe[3], wykorzystywane przez przedsiębiorstwo Black Red White S.A. Przy wspomnianej alei 400-lecia znajduje się też budynek Samorządowego Przedszkola Nr 2[6]. W kilku miejscach na terenie osiedla znajdują się obiekty o charakterze sportowo-rekreacyjnym, m.in. boiska i korty tenisowe[3].
Pierwszy człon nazwy osiedla odnosi się do ulicy Sitarskiej, która upamiętnia tradycyjny fach rzemieślniczy, wykonywany dawniej przez mieszkańców Biłgoraja.
Zobacz więcej w artykuleOrganem uchwałodawczym osiedla jako jednostki pomocniczej gminy miejskiej Biłgoraj jest Rada Osiedla. Organ wykonawczy to Zarząd Osiedla[7].
Informacje historyczne
Od momentu lokacji Biłgoraja w drugiej połowie XVI w. obszar dzisiejszego osiedla stanowił niezabudowaną przestrzeń, położoną za wschodnią granicą miasta. Teren ten był zagospodarowany jako łąki, pastwiska i ogrody miejskie aż do XX w[8].
Na przełomie XIX i XX w. dawną drogę gospodarczą, która dotąd obiegała miasto od wschodu, przekształcono w ulicę. Obecnie nosi ona miano Długiej i stanowi zachodnią granicę osiedla[8]. W 1914 wybudowano kolej wąskotorową, która łączyła Biłgoraj ze Zwierzyńcem. Jej przebieg był tutaj południkowy: biegła prawie równolegle do ulic Długiej oraz Zamojskiej; w ten sposób odcinała od miasta większą część obszaru obecnego osiedla[9].
Osobny artykuł:W okresie międzywojennym (1918-1939) teren obecnego osiedla, odseparowany od miasta przez torowiska kolejowe, nie uległ większym przemianom, tzn. nie powstała tu żadna zabudowa. Budownictwo rozwinięte było tylko przy północnej granicy osiedla, wzdłuż ulicy Zamojskiej[10].
Na przełomie lat 50. i 60. XX w. przy ulicy Zamojskiej powstały niewielki obszar o charakterze przemysłowym; w czasach PRL (do 1989) był to jeden z oddziałów zakładów dziewiarskich Mewa[11], a obecnie miejsce to wykorzystuje przedsiębiorstwo Black Red White S.A.
W pierwszej połowie lat 70. XX w. zlikwidowano wspomnianą wyżej kolej wąskotorową. W miejscu dawnych torowisk kolejowych wytyczono obecną aleję 400-lecia[9]. Wtedy dopiero rozpoczął się proces szybkiej urbanizacji obszaru osiedla. W latach 80. XX w. wytyczono i wybudowano większą część obecnie istniejących ulic.
Osiedle Ogrody jako jednostkę podziału administracyjnego w obecnym kształcie formalnie powołano do życia Uchwałą Rady Miasta w Biłgoraju z dnia 25 sierpnia 2004[7].
Przypisy
- ↑ § 29 uchwały nr XIII/122/2019 Rady Miasta Biłgoraj z dnia 30 października 2019 r. w sprawie uchwalenia Statutu Miasta Biłgoraja [online], 2019-10-30 [dostęp 2022-08-12] .
- ↑ Rady Osiedli - Biłgoraj [online], www.bilgoraj.pl [dostęp 2018-12-26] (pol.).
- ↑ a b c Podgląd w Geoportalu [dostęp 2018-12-26].
- ↑ Urząd Miasta Biłgoraj - Biuletyn Informacji Publicznej - Studium, Plany miejscowe [dostęp 2018-12-26].
- ↑ Pomiar w Geoportalu [dostęp 2018-12-26].
- ↑ Samorządowe Przedszkole Nr 2 w Biłgoraju - Kontakt [online], www.sp2.bilgo.pl [dostęp 2018-12-26] .
- ↑ a b Uchwała Rady Miasta w Biłgoraju z dnia 25 sierpnia 2004 r.
- ↑ a b Rozdz. Układ przestrzenny miasta, Dzieje Biłgoraja, Jerzy Markiewicz, Wiesław Śladkowski, Ryszard Szczygieł, Lublin 1985.
- ↑ a b Krzysztof Rudy , Historia kolei w Biłgoraju [online], Dzieje Biłgoraja. Opowieści o historii miasta, 11 lipca 2015 [dostęp 2018-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-11] (pol.).
- ↑ Mapa topograficzna 1:100000, pas 46, słup 35. Wojskowy Instytut Geograficzny, Warszawa 1938.
- ↑ Kazimierz Szubiak , Rozwój Biłgoraja [online], Nowa Gazeta Biłgorajska, 17 kwietnia 2018 [dostęp 2018-12-26] (pol.).