Opowieść wszech czasów
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
1962–1965 |
| Data premiery |
15 lutego 1965 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
199 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
George Stevens |
| Główne role |
Max von Sydow |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż |
Harold F. Kress |
| Produkcja |
George Stevens |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja | |
| Budżet |
20 000 000 USD |
| Przychody brutto |
15 500 000 USD |
| Nagrody | |
| 5 nominacji do Oscara | |
Opowieść wszech czasów (ang. The Greatest Story Ever Told) – amerykański film biblijny z 1965 roku w reżyserii George’a Stevensa na podst. książki The Greatest Story Ever Told: A Tale of the Greatest Life Ever Lived Fultona Ourslera. W roli głównej wystąpił szwedzki aktor Max von Sydow jako Jezus Chrystus, prócz niego znalazła się obsada z udziałem największych gwiazd amerykańskiego kina m.in. Charltona Hestona, Dorothy McGuire, Donalda Pleasence’a, Telly’ego Savalasa czy Johna Wayne’a. Ostatni występ Claude’a Rainsa i Josepha Schildkrauta.
Film przedstawia historię narodzin, życia oraz męczeńskiej śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
W 1954 roku wytwórnia filmowa 20th Century Fox nabyła prawa do książki Ourslera, ale prace nad nim utknęły w martwym punkcie na kilka lat. W listopadzie 1958 roku George Stevens zaangażował się w projekt, w ramach którego zgodził się objąć stanowisko reżysera i scenarzysty[1].
Jednak we wrześniu 1961 roku 20th Century Fox wycofał się z projektu z powodu niepewności finansowej dotyczącej jego przypuszczalnych kosztów i podobieństw do Króla królów (1961), innego filmu biograficznego o Jezusie[2]. Kilka miesięcy później Stevens przeniósł projekt do United Artists i główne zdjęcia rozpoczęły się 29 października 1962 roku[3]. Produkcja zakończyła się 1 sierpnia 1963 roku[4].
W czasie premiery Opowieść wszech czasów było najdroższym amerykańskim filmem[4]. Film nie okazał się sukcesem finansowym[5] i otrzymał mieszane reakcje krytyków, ale otrzymał pięć nominacji do Oscara[6].
Obsada
- Max von Sydow – Jezus Chrystus
- Charlton Heston – Jan Chrzciciel
- Dorothy McGuire – Maryja
- Robert Loggia – Józef
- Telly Savalas – Poncjusz Piłat
- Claude Rains – Herod Wielki
- José Ferrer – Herod Antypas
- Martin Landau – Kajfasz
- Joseph Schildkraut – Nikodem
- Gary Raymond – apostoł Piotr
- David McCallum – apostoł Judasz Iskariota
- Michael Anderson Jr. – apostoł Jakub zw. Większym
- Roddy McDowall – apostoł Mateusz
- Robert Blake – apostoł Szymon
- Jamie Farr – apostoł Tadeusz
- John Considine – apostoł Jan
- David Hedison – apostoł Filip
- Tom Reese – apostoł Tomasz
- Burt Brinckerhoff – apostoł Andrzej
- David Sheiner – apostoł Jakub zw. Mniejszym
- Peter Mann – apostoł Bartłomiej
- Joanna Dunham – Maria Magdalena
- Carroll Baker – Weronika
- Ina Balin – Marta z Betanii
- Janet Margolin – Maria z Betanii
- Angela Lansbury – Klaudia
- Marian Seldes – Herodiada
- Ron Whelan – Annasz
- Victor Buono – Sorak
- Sidney Poitier – Szymon z Cyreny
- Abraham Sofaer – Józef z Arymatei
- Sal Mineo – Uriasz
- Ed Wynn – stary Aram
- Nehemiah Persoff – Szemajasz
- Richard Conte – Barabasz
- Michael Tolan – Łazarz
- Van Heflin – Bar Amand
- Donald Pleasence – Szatan
- Mark Lenard – Baltazar
- Cyril Delevanti – Melchior
- Frank Silvera – Kacper
- Pat Boone – anioł przy grobie
- John Wayne – centurion przy ukrzyżowaniu
- Shelley Winters – uleczona kobieta
Nagrody i nominacje
| Nagroda | Kategoria | Nominowani | Wynik | Źródło |
|---|---|---|---|---|
| Nagroda Akademii Filmowej | Najlepsza muzyka | Alfred Newman | Nominacja | [6] |
| Najlepsze zdjęcia (film barwny) | Loyal Griggs, William C. Mellor | Nominacja | ||
| Najlepsza scenografia i dekoracje wnętrz (film barwny) | David S. Hall, Fred M. MacLean, Norman Rockett, Ray Moyer, Richard Day, William J. Creber | Nominacja | ||
| Najlepsze kostiumy (film barwny) | Marjorie Best, Vittorio Nino Novarese | Nominacja | ||
| Najlepszy efekty specjalne | J. McMillan Johnson | Nominacja | ||
| Nagroda National Board of Review | Najlepsza dziesiątka filmów[a] | Wygrana | [7] | |
| International Film Music Critics Award | Najlepsze wznowienie wcześniej istniejącej partytury | Alfred Newman | Nominacja | [8] |
Uwagi
- ↑ Ex aequo z Udręką i ekstazą, Darling, Doktorem Żywago, The Eleanor Roosevelt Story, Statkiem szaleńców, Szpiegiem, który przyszedł z zimnej strefy, Dźwiękami muzyki, Tysiącem klownów oraz Pociągiem[7].
Przypisy
- ↑ Thomas M. Pryor, STEVENS TO FILM A LIFE OF CHRIST; Plans 'The Greatest Story Ever Told', „The New York Times”, 19 listopada 1958, ISSN 0362-4331 [dostęp 2023-11-16] (ang.).
- ↑ Variety, Variety (November 1958), Variety Inc., listopad 1958 [dostęp 2023-11-16].
- ↑ Murray Schumach, U.A. TO SPONSOR FILM BY STEVENS; Will Finance and Distribute 'Greatest Story Ever Told', „The New York Times”, 7 listopada 1961, ISSN 0362-4331 [dostęp 2023-11-16] (ang.).
- ↑ a b Marilyn Ann Moss: George Stevens, a Life on Film. Londyn: Terrace Books, 2015, s. 285. ISBN 978-0-299-20433-4. (ang.).
- ↑ Internet Archive, Variety 1966-03-23: Vol 242 Iss 5, Archive.org, 23 marca 1966 [dostęp 2023-11-16] (ang.).
- ↑ a b The 38th Academy Awards (1966) Nominees and Winners [online], Academy of Motion Picture Arts and Sciences [dostęp 2023-11-16] (ang.).
- ↑ a b Top Films Archives [online], National Board of Review [dostęp 2023-11-16] (ang.).
- ↑ 1998 FMCJ Awards [online], International Film Music Critics Association, 18 października 2009 [dostęp 2023-11-16] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Opowieść wszech czasów w bazie IMDb (ang.)
- Opowieść wszech czasów w bazie Filmweb