Oman wierzbolistny

Oman wierzbolistny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Asteroideae
Rodzaj	oman
Gatunek	oman wierzbolistny
	Nazwa systematyczna
	Pentanema salicinum (L.) D.Gut.Larr., Santos-Vicente, Anderb., E.Rico & M.M.Mart.Ort.; Taxon 67: 159 (2018)
Synonimy
	Aster rigidus Moench; Aster salicinus (L.) Scop.; Aster spathulatus Steud.; Conyza salicina (L.) Rupr.; Helenium cordatum (Boiss.) Kuntze; Helenium salicinum (L.) Kuntze; Inula auriculata Schur; Inula cordata Boiss.; Inula coriacea Schur; Inula glabra Gilib.; Inula hetrusca Moretti; Inula involucrata Miq.; Inula kitamurana Tatew. ex Kitam.; Inula lineata (Nyár.) Nyár.; Inula lucens Dulac; Inula pseudobubonium Schur; Inula pseudosalicina Simkov. ex Beck; Inula salicina L.; Inula squarrosa Griseb.; Pulicaria salicina (L.) J.Presl & C.Presl; Ulina salicina (L.) Opiz;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Oman wierzbolistny (Pentanema salicinum) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Tradycyjnie włączany do rodzaju oman Inula, jednak w 2018 zawężono ujęcie tego rodzaju i gatunek trafił do rodzaju Pentanema^[4]^[3]. Zasięg gatunku obejmuje rozległe obszary Europy i Azji w strefie umiarkowanej – od Hiszpanii po Japonię^[3]. W Polsce gatunek ten występuje głównie w południowej części niżu oraz w niższych położeniach górskich. Rzadszy jest na północy.

Morfologia

Łodyga: Wzniesiona, pojedyncza bądź słabo rozgałęziona, naga lub na dole słabo owłosiona, kilkukoszyczkowa i gęsto ulistniona.

Liście: Nagie, orzęsione co najwyżej na brzegu i na nerwach spodniej strony, kształtu jajowatolancetowatego, ostre, drobno ząbkowane bądź całobrzegie, siatkowato unerwione. Górne liście siedzące, obejmujące łodygę sercowatą nasadą.

Kwiaty: Zebrane w koszyczki średnicy 2,5–4 cm, zebrane w luźne baldachokształtne kwiatostany lub osadzone pojedynczo na szczycie łodygi. Zewnętrzne listki okrywy koszyczka krótsze od wewnętrznych, lancetowane, na szczycie przygięte, a na brzegu orzęsione. Barwa kwiatów żółta.

Owoc: W postaci niełupki.

Biologia i ekologia

Bylina, kwitnie od czerwca do sierpnia. Zasiedla gleby ubogie, zarówno o odczynie kwaśnym jak i zasadowym. Gatunek charakterystyczny nienawożonych, okresowo wilgotnych łąk ze związku Molinion caeruleae.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-10] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Pentanema salicinum (L.) D.Gut.Larr., Santos-Vicente, Anderb., E.Rico & M.M.Mart.Ort., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-13] .
↑ David Gutiérrez-Larruscain, María Santos-Vicente, Arne A. Anderberg, Enrique Rico, María Montserrat Martínez-Ortega. Phylogeny of the Inula group (Asteraceae: Inuleae): Evidence from nuclear and plastid genomes and a recircumscription of Pentanema. „Taxon”. 67, 1, s. 149-164, 2018. DOI: 10.12705/671.9.

Bibliografia

Zbigniew Nawara: Rośliny łąkowe. Multico, 2012, ss. 166-167.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-10] (ang.).

[powo-3] Pentanema salicinum (L.) D.Gut.Larr., Santos-Vicente, Anderb., E.Rico & M.M.Mart.Ort., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-13] .

[david-4] David Gutiérrez-Larruscain, María Santos-Vicente, Arne A. Anderberg, Enrique Rico, María Montserrat Martínez-Ortega. Phylogeny of the Inula group (Asteraceae: Inuleae): Evidence from nuclear and plastid genomes and a recircumscription of Pentanema. „Taxon”. 67, 1, s. 149-164, 2018. DOI: 10.12705/671.9.

[1]

[2]

[3]

[4]

Fahrer / Team für die Suche eingeben: