Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Oman szorstki

Oman szorstki
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

Pentanema / oman

Gatunek

oman szorstki

Nazwa systematyczna
Pentanema hirtum (L.) D.Gut.Larr., Santos-Vicente, Anderb., E.Rico & M.M.Mart.Ort.
Taxon 67: 159 (2018)[3]
Synonimy
  • Aster hirtus (L.) Scop.
  • Helenium hirtum (L.) Kuntze
  • Inula hirsuta Gueldenst.
  • Inula hirta L.
  • Inula involucrata Kalenic.
  • Inula melanolepidea Kalenic.
  • Inula obvallata Kit.
  • Pulicaria hirta (L.) J.Presl & C.Presl
  • Ulina hirta (L.) Opiz[3]

Oman szorstki (Pentanema hirtum) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Tradycyjnie włączany do rodzaju oman Inula, jednak w 2018 zawężono ujęcie tego rodzaju i gatunek trafił do rodzaju Pentanema[4][3]. Występuje w Europie od Francji na wschód (bez południowych, zachodnich i północnych krańców kontynentu) oraz w zachodniej Azji po Kazachstan i zachodnią Syberię[3]. W Polsce występuje głównie na południu, nad dolną Odrą i dolną Wisłą i jest dość rzadki[5].

Morfologia

Pokrój
Koszyczki
Łodyga
Wzniesiona, krucha o wysokości 15–45 cm. Cała jest owłosiona odstającymi, żółtymi włoskami. Zazwyczaj występuje tylko jedna łodyga i czasami jest czerwono nabiegła[6]. Pod ziemią roślina posiada grube kłącze.
Liście
Ulistnienie skrętoległe, gęste. Liście siedzące, obejmujące łodygę zwężoną nasadą. Są jajowate lub podługowate, stępione, skórzaste, połyskujące. Nerwacja siatkowata, blaszka liściowa ząbkowana. Obydwie strony liścia są szorstko owłosione[6].
Kwiaty
Zebrane w koszyczek. Na jednej łodydze zazwyczaj występuje tylko jeden koszyczek, rzadziej 2–3. Średnica koszyczka 2,5–5,5 cm. Listki okrywy lancetowate lub równowąskie, zewnętrzne mają szerokość 1,5–2 mm, tylko u nasady są skórkowate, poza tym szorstkie i orzęsione. Kwiaty żółte, brzeżne są języczkowe[6].
Owoc
Nagi.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. Rośnie w suchych murawach, na słonecznych wzgórzach i zaroślach[5]. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Geranion sanguinei[7]. Liczba chromosomów 2n = 16[8].

Tworzy mieszańce z omanem wierzbolistnym (Inula salicina) i o. wąskolistnym (Inula ensifolia)[6].

Zagrożenia i ochrona

Gatunek umieszczony na polskiej czerwonej liście w kategorii EN (zagrożony)[9].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-10] (ang.).
  3. a b c d Pentanema hirtum (L.) D.Gut.Larr., Santos-Vicente, Anderb., E.Rico & M.M.Mart.Ort., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-13].
  4. David Gutiérrez-Larruscain, María Santos-Vicente, Arne A. Anderberg, Enrique Rico, María Montserrat Martínez-Ortega. Phylogeny of the Inula group (Asteraceae: Inuleae): Evidence from nuclear and plastid genomes and a recircumscription of Pentanema. „Taxon”. 67, 1, s. 149-164, 2018. DOI: 10.12705/671.9. 
  5. a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  6. a b c d Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  7. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  8. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  9. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.