Olha Stefaniszyna
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Olha Witalijiwna Stefaniszyna |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
29 października 1985 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawniczka, urzędniczka państwowa |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wicepremier (od 2020), minister sprawiedliwości (od 2024) |
| Odznaczenia | |
| |
Olha Witalijiwna Stefaniszyna, ukr. Ольга Віталіївна Стефанішина (ur. 29 października 1985 w Odessie[1]) – ukraińska polityk, prawniczka i urzędniczka państwowa, od 2020 wicepremier, od 2024 minister sprawiedliwości.
Życiorys
W 2008 uzyskała dyplom z prawa międzynarodowego i dyplom tłumacza języka angielskiego na Kijowskim Uniwersytecie Narodowym im. Tarasa Szewczenki. W 2016 została absolwentką finansów na ONEU, odeskim uniwersytecie ekonomicznym[2]. Pracowała jako urzędniczka w ministerstwie sprawiedliwości[1]. W 2017 była dyrektorem rządowego biura do spraw integracji z UE i NATO, a następnie do 2019 dyrektorem generalnym sekretariatu rządu do spraw integracji w europejskiej i euroatlantyckiej[2]. W 2019 bez powodzenia kandydowała do Rady Najwyższej z listy Ukraińskiej Strategii Hrojsmana premiera Wołodymyra Hrojsmana. Po odejściu z administracji rządowej dołączyła do prywatnej kancelarii prawniczej[1].
4 czerwca 2020 weszła w skład gabinetu Denysa Szmyhala jako wicepremier do spraw integracji z Unią Europejską i NATO[3]. 4 września 2024 parlament odwołał ją z tego stanowiska[4]. Następnego dnia powróciła na ten urząd, dodatkowo otrzymując nominację na ministra sprawiedliwości[5].
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa, 2023)[6]
Przypisy
- ↑ a b c Pawło Wujeć, Нові люди в уряді. Досьє на віце-прем’єра та міністра культури [online], glavcom.ua, 4 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-21] (ukr.).
- ↑ a b Стефанішина Ольга Віталіївна, kmu.gov.ua [zarchiwizowane 2020-06-21] (ukr.).
- ↑ Rada with 255 votes backs appointment of Stefanyshyna as deputy PM for European Integration [online], interfax.com.ua, 4 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-21] (ang.).
- ↑ Рада звільнила віцепрем’єрку з євроінтеграції та трьох міністрів [online], ukrinform.ua, 4 września 2024 [dostęp 2024-09-05] (ukr.).
- ↑ Дев’ять нових міністрів: у Раді підтримали кадрові ротації в уряді, Кулебу і Верещук звільнено, Сибіга очолив МЗС – головне [online], nv.ua, 5 września 2024 [dostęp 2024-09-05] (ukr.).
- ↑ Lietuvos Valstybės dienos proga – apdovanojimai aukštiems Ukrainos pareigūnams [online], lrt.lt, 6 lipca 2023 [dostęp 2024-02-28] (lit.).
|
