Oleniegorsk
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Data założenia |
1947 | ||||
| Prawa miejskie |
1957 | ||||
| Burmistrz |
Denis Wołodin | ||||
| Powierzchnia |
1870 km² | ||||
| Wysokość |
170 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2005) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+7 81552 | ||||
| Kod pocztowy |
184530 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
51 | ||||
Położenie na mapie obwodu murmańskiego  | |||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||
 68°09′N 33°17′E/68,150000 33,283333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Oleniegorsk (ros. Оленего́рск) – miasto w Rosji (obwód murmański), na Półwyspie Kolskim. Jest położone za kołem podbiegunowym, 112 km na południe od Murmańska. Liczba mieszkańców w 2005 roku wynosiła ok. 23,2 tys.
Przez miasto przebiega trasa M18.
W mieście rozwinął się przemysł materiałów budowlanych[1].
W pobliżu miasta znajduje się Park Narodowy „Chibiny”[2].
Ludność
| Rok | Mieszkańców |
|---|---|
| 1959 | 12 100 * |
| 1979 | 27 400 * |
| 1989 | 35 600 * |
| 2002 | 25 166 ** |
| 2006 | 23 581 |
* Spis powszechny (w zaokrągleniu) ** Spis powszechny
Kopalnia
W 1949 roku, w mieście rozpoczęło się wydobywanie rudy żelaza w kopalni odkrywkowej oraz powstały zakłady przetwórstwa rudy, kilka kilometrów na zachód od stacji Olenja. W tym samym czasie pomiędzy stacją kolejową a kopalnią zaczęło powstawać osiedle oryginalnie nazwane Olenja. 27 marca 1957 osiedle otrzymało prawa miejskie i nazwę „Oleniegorsk”.
Gospodarka miasta dalej bazuje na wydobyciu i przetwórstwie żelaza.
Stacja kolejowa
Stacja kolejowa Olenja (w języku rosyjskim przymiotnik słowa „jeleń”) została otwarta w 1916 razem z linią kolejową do Murmańska. Jej znaczenie wzrosło w 1930 roku kiedy powstała linia do nowo utworzonego Monczegorska a miasto stało się ważnym węzłem kolejowym.
Przypisy
- ↑ a b Oleniegorsk, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-03].
- ↑ Национальный парк "Хибины" [online], Экологический сайт г.Апатиты [dostęp 2021-07-25] (ang.).