Ogoniatki
| Paradoxornithidae | |||
| Horsfield & F. Moore, 1854[1] | |||
 Przedstawiciel rodziny – cynamonek jasnolicy (Fulvetta cinereiceps manipurensis) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina |
ogoniatki | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Paradoxornis Gould, 1836 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Rodzaje | |||
| |||
Ogoniatki[2] (Paradoxornithidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes).
Zasięg występowania
Większość gatunków tej rodziny zamieszkuje wschodnią, południowo-wschodnią i południową Azję, natomiast jeden gatunek, puzik, Amerykę Północną[3]. Są to małe ptaki o długich ogonach, zamieszkujące trzcinowiska i podobne siedliska. Nie podejmują migracji, dotyczy to zarówno gatunków zamieszkujących strefę tropikalną, jak i umiarkowaną.
Systematyka
Ogoniatki są najbliżej spokrewnione z pokrzewkami (Sylviidae) i niekiedy łączono je w jedną rodzinę[2]. Czasami ogoniatki łączono też z wąsatkami (Panuridae)[2][4], lecz taksony te nie są ze sobą blisko spokrewnione[2].
Podział systematyczny
Do rodziny należą następujące rodzaje[2]:
- Myzornis Blyth, 1843 – jedynym przedstawicielem jest Myzornis pyrrhoura Blyth, 1843 – olśniaczek
- Moupinia David & Oustalet, 1877 – jedynym przedstawicielem jest Moupinia poecilotis (J. Verreaux, 1871) – rdzawosterka
- Lioparus E.W. Oates, 1889 – jedynym przedstawicielem jest Lioparus chrysotis (Blyth, 1845) – złotobrzuszek
- Chrysomma Blyth, 1843
- Rhopophilus Giglioli & Salvadori, 1870 – jedynym przedstawicielem jest Rhopophilus pekinensis (Swinhoe, 1868) – smużnik
- Fulvetta David & Oustalet, 1877
- Chamaea Gambel, 1847 – jedynym przedstawicielem jest Chamaea fasciata (Gambel, 1845) – puzik
- Calamornis Gould, 1874 – jedynym przedstawicielem jest Calamornis heudei (David, 1872) – ogoniatka trzcinowa
- Paradoxornis Gould, 1836
- Suthora Hodgson, 1837
Przypisy
- ↑ a b T. Horsfield & F. Moore: A catalogue of the birds in the Museum of the Honorable East India Company. London: M.H. Allen, 1854, s. 376. (ang.).
- ↑ a b c d e Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paradoxornithidae Horsfield & Moore,F, 1854 - ogoniatki - Parrotbills and allies (wersja: 2024-01-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-04].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sylviid babblers, parrotbills, white-eyes. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-22]. (ang.).
- ↑ P. Mielczarek, W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40, zeszyt specjalny, 1999.
Bibliografia
- Andrzej Kruszewicz: Ptaki Polski. 2, Wróblowe – ptaki śpiewające. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2006. ISBN 83-7073-455-3.
- Mały słownik zoologiczny. Ptaki. Przemysław Busse (red.). T. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0563-0.
- Ogoniatki (Paradoxornithidae) w: Multimedialna Encyklopedia Powszechna Edycja WIEM 2006, Young Digital Poland, 2006