Ogon (anatomia)
Ogon
Ogon – końcowa część ciała kręgowców[1]. Jego szkielet tworzą kręgi ogonowe[2].
Ogon jest narządem ruchu kręgowców wodnych – ryb, płazów ogoniastych, niektórych gadów i ssaków[1]. U ptaków zrośnięte końcowe kręgi ogonowe tworzą pygostyl[3].
U człowieka pozostałością ogona są kręgi guziczne, tak zwana kość ogonowa[4][5].
Przypisy
- ↑ a b Lucyna Witalińska: ogon. W: Encyklopedia biologiczna. Czesław Jura, Halina Krzanowska (red). T. VII: Mo–Oś. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1999, s. 299. ISBN 83-85909-46-X.
- ↑ Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk, Anatomia zwierząt. 1. Aparat ruchowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 43, ISBN 978-83-01-16822-3.
- ↑ Lucyna Witalińska: pygostyl. W: Encyklopedia biologiczna. Czesław Jura, Halina Krzanowska (red). T. IX: Ps–Si. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1999, s. 39. ISBN 83-85909-52-4.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 237.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 243.
Bibliografia
- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.
Kontrola autorytatywna (budowa zwierząt):