Obróbka wygładzająca (wygładzanie^[1]) – wykończeniowa obróbka ścierna dokonywana głównie w celu zwiększenia gładkości obrabianych powierzchni. Wygładzanie przeprowadza się przy pomocy osełek (pilników ściernych). Obróbka taka cechuje się znacznie mniejszą szybkością skrawania od szybkości szlifowania^[1].

Wyróżnia się trzy sposoby wygładzania różniące się kinematyką ruchów roboczych i zastosowaniem^[1]:

• honowanie (obciąganie, gładzenie, dogładzanie długoskokowe)
• dogładzanie oscylacyjne (superfinisz, dogładzanie krótkoskokowe lub w skrócie dogładzanie)
• dogładzanie osełkowe (lapowanie osełkowe)

• Polerowanie

Jan Kaczmarek: Podstawy obróbki wiórowej, ściernej i erozyjnej. Warszawa: WNT, 1970. Brak numerów stron w książce