OPEC
Państwa członkowskie | |
Siedziba | |
---|---|
Członkowie |
12 |
Sekretarz generalny |
Haitham Al-Ghais |
Utworzenie |
1960 |
Strona internetowa |
Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową[1] (ang. Organization of the Petroleum Exporting Countries, OPEC) – organizacja międzynarodowa krajów producentów ropy naftowej z siedzibą w Wiedniu. Jej celem jest ujednolicenie polityki dotyczącej wydobycia oraz wpływanie na poziom cen ropy naftowej. Członkami OPEC jest 12 państw[2].
Opis
Organizacja została utworzona w 1960 w Bagdadzie[1]. Jest kartelem[3].
Największy wzrost znaczenia OPEC przypada na okres kryzysu naftowego w latach 1973–1974, kiedy to organizacja doprowadziła do znaczącego wzrostu cen ropy naftowej. Od początku lat 80. XX wieku znaczenie OPEC zaczęło maleć m.in. z powodu zmniejszenia wykorzystywania ropy naftowej w przetwórstwie przemysłowym, wzrostu jej wydobycia w państwach niebędących członkami kartelu oraz trudności z dyscypliną co do przestrzegania uzgodnionych wielkości wydobycia przez państwa członkowskie OPEC[4].
Organizacja
- Siedziba: Wiedeń
- Organ naczelny: Konferencja OPEC
- Organ wykonawczy: Rada Gubernatorów i Komisja Ekonomiczna oraz Sekretariat
- Przewodniczący: Ahmed Mohamed Elghaber (Libia)
OPEC podejmuje decyzje przez Konferencję OPEC, na szczeblu ministrów odpowiedzialnych za energetykę[1]. Odbywają się one zwykle co pół roku[1].
Sekretarzem generalnym OPEC (szefem stałego Sekretariatu) od sierpnia 2022 roku jest pochodzący z Kuwejtu Haitham Al-Ghais.
Członkowie[2]
- Algieria (od 1969)
- Arabia Saudyjska (od 1960)
- Gabon (1975–1994 i ponownie od 2016)
- Gwinea Równikowa (od 2017)
- Irak (od 1960)
- Iran (od 1960)
- Kongo (od 2018)
- Kuwejt (od 1960)
- Libia (od 1962)
- Nigeria (od 1971)
- Wenezuela (od 1960)
- Zjednoczone Emiraty Arabskie (od 1967).
Byli członkowie[2]:
Produkcja i deklarowane rezerwy ropy naftowej państw OPEC
W 2020 państwa członkowskie OPEC posiadały ok. 40-procentowy udział w rynku sprzedaży ropy naftowej oraz ok. 70 procent światowych rezerw tego surowca[5].
Lp. | Kraj | Wydobycie (bbl/dzień) |
Rezerwy (mld bbl) |
Rezerwy (lata) |
---|---|---|---|---|
1. | Arabia Saudyjska | 11 525 000 | 265,9 | 63 |
2. | Zjednoczone Emiraty Arabskie | 3 646 000 | 97,8 | 73 |
3. | Iran | 3 558 000 | 157,0 | 120 |
4. | Kuwejt | 3 126 000 | 101,5 | 89 |
5. | Irak | 3 141 000 | 157,0 | 136 |
6. | Wenezuela | 2 623 000 | 298,3 | 311 |
7. | Nigeria | 2 322 000 | 37,1 | 43 |
8. | Katar | 1 995 000 | 25,1 | 34 |
9. | Angola | 1 801 000 | 12,7 | 19 |
10. | Algieria | 1 575 000 | 12,2 | 21 |
11. | Libia | 988 000 | 48,5 | 134 |
12. | Ekwador | 527 000 | 8,2 | 42 |
Razem | 36 829 000 | 1214,2 |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d Wielka Encyklopedia PWN. Tom 19. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 562. ISBN 83-01-14113-1.
- ↑ a b c Member Countries. OPEC. [dostęp 2020-05-13].
- ↑ Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 232. ISBN 978-1-57660-351-2.
- ↑ Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 232−233. ISBN 978-1-57660-351-2.
- ↑ After the fall. „The Economist”, s. 54, 13 czerwca 2020.
- ↑ a b BP Statistical World Energy Review 2014 [online], BP, 2014 [zarchiwizowane z adresu 2015-10-10] .
Linki zewnętrzne
- ISNI: 0000000123646718, 000000012365059X
- VIAF: 125519550
- LCCN: n79071197
- GND: 75351-8
- NDL: 00639099
- BnF: 12024345m
- SUDOC: 111165520
- NLA: 35401025
- NKC: uk2011659074
- BNE: XX87122
- BIBSYS: 90115574
- CiNii: DA01973270
- PLWABN: 9810537123305606
- NUKAT: n95302979
- J9U: 987007266125405171
- PTBNP: 85930
- CANTIC: a11772517
- NSK: 000054695
- BLBNB: 000312669
- LIH: LNB:BcUW;=Bn