Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Ołeksandr Alijew

Ołeksandr Alijew
Олександр Алієв
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ołeksandr Ołeksandrowycz Alijew

Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1985
Chabarowsk

Wzrost

173 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–1999 Spartak Moskwa
1999–2001 Dynamo Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2002 Borysfen-2 Boryspol 10 (4)
2002–2010 Dynamo Kijów 51 (17)
2002 Dynamo-3 Kijów 1 (0)
2002–2005 Dynamo-2 Kijów 99 (53)
2006 Metałurh Zaporoże 8 (1)
2010 Lokomotiw Moskwa 27 (15)
2011–2013 Dynamo Kijów 35 (7)
2012 Dnipro Dniepropetrowsk 12 (2)
2014 Anży Machaczkała 22 (3)
2015 Ruch Winniki ? (?)
2016 Katandzaro Kijów ? (?)
2016 FK Taraz 9 (1)
2017 Katandzaro Kijów ? (?)
2018 Inter Bojarka ? (?)
2018– Meliorator Bucza ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001–2002  Ukraina U-17 8 (5)
2003–2006  Ukraina U-21 30 (8)
2008–2012  Ukraina 28 (6)
W sumie: 66 (19)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2018 FK Chmielnicki
  1. Aktualne na: 27.11.2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ołeksandr Ołeksandrowycz Alijew, ukr. Олександр Олександрович Алієв, ros. Александр Александрович Алиев, Aleksandr Aleksandrowicz Alijew (ur. 3 lutego 1985 w Chabarowsku) – ukraiński piłkarz pochodzenia rosyjskiego (ma rosyjskie i ukraińskie obywatelstwo), grający na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Ołeksandr Alijew urodził się i do 12 roku życia mieszkał w Chabarowsku. Później wraz z rodzicami wyjechał do Kurska, gdzie mieszkała jego babcia. Stąd Ołeksandr trafił najpierw do orłowskiej drużyny piłkarskiej, a później do szkółki piłkarskiej Spartaka Moskwa[1]. Jego grę zauważyli selekcjonerzy Dynama Kijów i w 2000 roku nastolatka „wyciągnęli” od swoich odwiecznych rywali. Tak Alijew został przyjęty do Piłkarskiej Akademii Dynamo 1985, którą kierował znany piłkarz Pawło Jakowenko.

Karierę rozpoczął w 2001 w klubie Borysfen-2 Boryspol, który występował w Druhiej Lidze. W 2002 roku został piłkarzem Dynama Kijów. W stołecznym klubie grał głównie w juniorskiej drużynie Dynamo-2 Kijów. Jest najmłodszym zawodnikiem w składzie Dynama Kijów ery niepodległej Ukrainy – debiutował, kiedy miał 17 lat i 6 miesięcy. Z pierwszą drużyną zdobył dwa mistrzostwa (2003, 2004) i Puchar Ukrainy (2003). Jednak nie mógł na stałe zająć miejsca w podstawowym składzie, często naruszał regulamin i w końcu został przesunięty do drużyny rezerw. Na początku 2006 roku został wypożyczony do Metałurha Zaporoże. Sezon 2006/07 rozpoczął ponownie jako zawodnik Dynama, z którym został mistrzem Ukrainy 2007, ale dopiero od sezonu 2007/08 został podstawowym piłkarzem klubu[2].

18 grudnia 2009 roku za 7 mln euro przeszedł z Dynama Kijów do Lokomotiwu Moskwa[3]. W moskiewskim zespole spotkał trenera Jurija Siomina, z którym pracował w Dynamie. Po odejściu trenera Jurija Siomina do Dynama Kijów również poprosił klub o powrót do Dynama. Po długich pertraktacjach 2 marca 2011 ponownie został piłkarzem Dynama[4]. 13 lipca 2012 został wypożyczony do Dnipra Dniepropetrowsk[5]. Podczas przerwy zimowej sezonu 2012/13 powrócił do Dynama. 11 stycznia 2014 roku przeszedł do Anży Machaczkała[6], w którym grał do 22 maja 2014[7]. 31 lipca 2014 przedłużył kontrakt z Anży Machaczkała[8]. Na początku stycznia 2015 za obopólna zgodą kontrakt został anulowany[9]. W kwietniu 2014 został piłkarzem Ruchu Winniki[10]. Podczas przerwy zimowej sezonu 2015/16 powrócił do Kijów, gdzie potem występował w amatorskim zespole Katandzaro. 10 czerwca 2016 podpisał kontrakt z kazachskim FK Taraz[11]. 4 października 2016 za obopólną zgodą kontrakt został anulowany[12]. W 2017 ponownie bronił barw Katandzaro Kijów. W 2018 został piłkarzem Interu Bojarka. Od sierpnia 2018 kontynuował występy w Melioratorze Bucza[13].

Kariera reprezentacyjna

Ołeksandr Alijew występował w reprezentacji Ukrainy na juniorskich Mistrzostwach Europy U-19 rozgrywanych w 2004 roku w Szwajcarii, gdzie strzelił bramkę w półfinale, jednak w karnych reprezentacja przegrała Hiszpanii 2:4.

Następnie występował w reprezentacji Ukrainy U-20 na młodzieżowych Mistrzostwach Świata U-20 rozgrywanych w 2005 w Holandii, gdzie z 5 bramkami został jednym z najlepszych strzelców turnieju (z Fernando Llorente) ustępując jedynie Lionelowi Messiemu.

Na młodzieżowych Mistrzostwach Europy U-21 rozgrywanych w 2006 roku w Portugalii jako zawodnik reprezentacji Ukrainy zdobył tytuł wicemistrza Europy.

Po tym sukcesie Alijew zaczął naruszać regulamin, za co trener reprezentacji Ołeksij Mychajłyczenko nie powoływał do reprezentacji młodzieżowej.

Dopiero 6 września 2008 Alijew zadebiutował w reprezentacji Ukrainy, którą wtedy trenował Ołeksij Mychajłyczenko. W drugiej połowie meczu z reprezentacją Białorusi zmienił Maksyma Kaliniczenkę.

Kariera trenerska

16 marca 2018 został zaprezentowany jako główny trener amatorskiego zespołu FK Chmielnicki[14], którym kierował do początku czerwca 2018[15].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

Sukcesy reprezentacyjne

Sukcesy indywidualne

Przypisy

Bibliografia