Nowosiółki (sielsowiet Udział)
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
(+375) 2156 |
| Kod pocztowy |
211823 |
| Tablice rejestracyjne |
2 |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 55°08′39,8″N 27°30′23,3″E/55,144389 27,506472
| |
Nowosiółki (biał. Навасёлкі, Nawasiołki; ros. Новосёлки, Nowosiołki) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, ponad 14 km na zachód od Głębokiego. Wchodzi w skład sielsowietu Udział.
Dawniej używana nazwa – Nowosiółki Wierzchniańskie I.
Historia
Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie oszmiańskim województwa wileńskiego[1].
Pierwotnie wieś i pobliski majątek Konstantynów miały nazywać się Baryły. Po pożarze w 1812 roku zostały odbudowane i otrzymały obecne nazwy[2]. Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Udziale.
W 1870 roku majątek leżał w wołoście Wierzchnie, w powiecie dziśnieńskim, w guberni wileńskiej, w granicach Imperium Rosyjskiego.
Miejscowość została opisana w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego[3]. Z opisu wynika, że w 1886 roku Nowosiółki I leżały w okręgu wiejskim Konstantynów i mieszkało tam 56 dusz rewizyjnych. Majątek Konstantynów należał wówczas do Okuszków.
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Wierzchnie, od 1929 roku w gminie Głębokie.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 121 osób, 1 była wyznania rzymskokatolickiego a 120 prawosławnego. Jednocześnie 118 mieszkańców zadeklarowało polską a 3 białoruską przynależność narodową. Były tu 23 budynki mieszkalne[4]. W 1931 w 22 domach zamieszkiwało 107 osób[5].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Konstantynowie i prawosławnej w miejscowości Wierzchnie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Wierzchni[6].
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się pod okupacją sowiecką, w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.
W 1999 roku miejscowość zamieszkiwało 21 osób, w 2009 roku 10[7].
We wsi znajduje się cmentarz podlegający pod parafię w Konstantynowie[8].
Linki zewnętrzne
- Państwowe Centrum kartograficzno-geodezyjnych materiałów i danych Republiki Białorusi
- Strona radzima.net
Uwagi
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
Przypisy
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 82.
- ↑ Wspomnienie z życia ks. Franciszka Rogala-Zawadzkiego (1829-1915), ostatniego zakonnika Wileńskiej Djecezji ze starej generacji. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2015-10-17]. (pol.).
- ↑ Nowosiółki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 278.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 76.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 16.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1157.
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Канстанцінава - Парафія Святога Язафата Кунцэвіча | Віцебская дыяцэзія рыма-каталіцкага касцёла ў Беларусі [online], catholicvitebsk.by [dostęp 2017-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-07] (ros.).