Norbert Morciniec

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	4 czerwca 1932 Opole
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: Językoznawstwo
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	1961 – Językoznawstwo Uniwersytet Wrocławski
Habilitacja	1968 – Językoznawstwo Uniwersytet Wrocławski
Profesura	1975 prof. ndzw. // 1983 prof. zwyczajny
Nauczyciel akademicki
uczelnia	Uniwersytet Wrocławski
Stanowisko	prorektor ds. nauki
Okres zatrudn.	1984-1987
uczelnia	Wyższa Szkoła Filologiczna we Wrocławiu
Stanowisko	rektor
Okres zatrudn.	2013-2020

Norbert Morciniec (ur. 4 czerwca 1932 w Opolu^[1]) – polski wykładowca akademicki, germanista, niderlandysta, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego. Twórca pierwszych w Polsce studiów akademickich w dziedzinie niderlandystyki^[2].

W 1955 ukończył studia magisterskie na kierunku filologia germańska na Uniwersytecie Wrocławskim. Po studiach pracował przez dwa lata na stanowisku asystenta w Katedrze Językoznawstwa Ogólnego Uniwersytetu Wrocławskiego, a następnie w Instytucie Filologii Germańskiej, przechodząc wszystkie szczeble naukowe od starszego asystenta aż do profesora zwyczajnego. Stopień doktora nauk humanistycznych z zakresu językoznawstwa germańskiego uzyskał na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego w roku 1961. W latach 1966–1967 odbył staż naukowy w Instytucie Filologii Niderlandzkiej Uniwersytetu w Amsterdamie (Stedelijke Universiteit). W 1968 habilitował się z zakresu językoznawstwa niemieckiego i niderlandzkiego. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1975, a tytuł profesora zwyczajnego w 1983^[3].

Na Uniwersytecie Wrocławskim pełnił kolejne funkcje: kierownika Katedry Języka Niemieckiego i Niderlandystyki, prodziekana Wydziału Filologicznego, prorektora Uniwersytetu do spraw nauki, dyrektora Instytutu Filologii Germańskiej. Współorganizował Katedrę Filologii Germańskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (pierwszy jej kierownik) oraz Katedrę Filologii Germańskiej Uniwersytetu Opolskiego^[3][2].

W latach 2012–2013 pełnił funkcję dziekana Wydziału Neofilologii Wyższej Szkoły Filologicznej we Wrocławiu, a od 2013 r. pełni funkcję rektora tejże uczelni^[3].

Dorobek naukowy Norberta Morcińca obejmuje ponad 120 publikacji, w tym 15 książek (monografie, podręczniki, słowniki). Do najważniejszych należą książki:

• Die nominalen Wortzusammensetzungen in den westgermanischen Sprachen. Prace WTN. Seria A. Nr. 99, Wrocław 1964.
• Distinktive Spracheinheiten im Niederländischen und Deutschen. Prace WTN Seria A. Nr. 123, Wrocław 1968.
• Zarys niemieckiej intonacji zdaniowej. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1979, 4. wyd. 1995.
• Podręcznik wymowy niemieckiej (współautor Stanisław Prędota). PWN Warszawa 1982, 6. wyd. 2005.
• Historia literatury niderlandzkiej (współautor Dorota Morciniec). Ossolineum, Wrocław 1985.
• Das Lautsystem des Deutschen und des Polnischen. J. Groos Verlag, Heidelberg 1990.
• Nederlands-Pools, Pools-Nederlands Woordenboek. Kluwer-Verlag, Deventer 1993.
• Kontrastive Phonemik deutsch-niederländisch. Acta Universitatis Wratislaviensis Nr. 1491, Wrocław 1994.
• Gramatyka Języka Niderlandzkiego. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2001.
• Vita in Linguis. Schriften zur Germanistik und Niederlandistik, Oficyna Wydawnicza ATUT, Wrocław 2012.
• Gramatyka kontrastywna. Wprowadzenie do niemiecko-polskiej gramatyki kontrastywnej. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Filologicznej we Wrocławiu, Wrocław 2014.
• Historia Języka niemieckiego. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Filologicznej we Wrocławiu. Wrocław 2015.
• Historia języka niderlandzkiego. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Filologicznej we Wrocławiu. Wrocław 2017
• Wprowadzenie do językoznawstwa niemieckiego. Oficyna Wydawnicza ATUT, Wrocław 2020.
• Historia Języka niemieckiego. Oficyna Wydawnicza ATUT, Wrocław 2021.
• Ciekawostki języka niemieckiego nie tylko dla germanistów. Oficyna Wydawnicza ATUT, Wrocław 2023.
• Słownik terminologii gramatycznej niemiecko-polski. Lexikon grammatischer Fachausdrücke deutsch-polnisch. Oficyna Wydawnicza ATUT, Wrocław 2023.

• Polskie Towarzystwo Językoznawcze, od 1958.
• Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, od 1969.
• Polska Akademia Nauk, Komitet Neofilologiczny, od 1969.
• Polskie Towarzystwo Neofilologiczne, od 1981.
• Polskie Towarzystwo Fonetyczne, od 1983.
• Societas Linguistica Europaea, od 1983.
• Stowarzyszenie Germanistów Polskich, od 1984.
• Królewska Akademia Języka i Literatury Niderlandzkiej w Gandawie (Belgia) od 1985.
• Rada Naukowa Instytutu Języka Niemieckiego w Mannheimie (Niemcy) od 1985^[3].

• 1974 – Złoty Krzyż Zasługi
• 1977 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1984 – Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
• 1985 – Medal Komisji Edukacji Narodowej
• 1991 – Krzyż Kawalerski Orderu Korony (Belgia)
• 1992 – Krzyż Komandorski Orderu Oranje-Nassau (Holandia)
• 2012 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[3]

• Oberschlesisches Literatur-Lexikon. Biographisch-bibliographisches Handbuch. Teil 2 (I-P), Berlin 1993, s. 146.
• Kto jest kim w Polsce? Informator biograficzny. Warszawa 1993, s. 474.
• Kto jest kim we Wrocławiu? Informator biograficzny. Wrocław 1999, s. 328.
• Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Warszawa 2000, s. 326.
• Encyklopedia Wrocławia. Wrocław 2000, s. 519.
• Złota Księga Nauki Polskiej. Naukowcy przełomu wieku. Gliwice 2001, s. 345.
• Wielka Encyklopedia PWN. Tom 18. Warszawa 2003, s. 93.
• Encyklopedia Actus Purus. Kto jest kim w Polsce nowego millenium (2000-2002) Poznań 2004, s. 368.
• Verba docent, exempla trahunt. Zum 80. Geburtstag von Norbert Morciniec. Hrsg. von Peter Chmiel. Wrocław 2012.
• Złota Księga Nauki Polskiej. Naukowcy przełomu wieku. Gliwice 2020, s. 120.

• Oficjalna strona internetowa
• prof. dr hab. Norbert Morciniec – Wyższa Szkoła Filologiczna we Wrocławiu. wsf.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-27)].