Niko Kovač

Data i miejsce urodzenia	15 października 1971 Berlin Zachodni
Obywatelstwo	niemieckie, chorwackie
Wzrost	176 cm
Pozycja	środkowy pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1987–1989 Rapide Wedding 1989–1990 Hertha 03 Zehlendorf
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1990–1991 Hertha 03 Zehlendorf 25 (7) 1991–1996 Hertha BSC 148 (15) 1996–1999 Bayer Leverkusen 77 (8) 1999–2001 Hamburger SV 55 (12) 2001–2003 Bayern Monachium 34 (3) 2003–2006 Hertha BSC 75 (8) 2006–2009 Red Bull Salzburg 65 (9) W sumie: 479 (62)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1996–2008  Chorwacja 83 (15)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2009–2011 Red Bull Salzburg (juniorzy) 2011–2012 Red Bull Salzburg (asystent) 2013 Chorwacja U21 2013–2015 Chorwacja 2016–2018 Eintracht Frankfurt 2018–2019 Bayern Monachium 2020–2022 AS Monaco 2022–2024 VfL Wolfsburg
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Niko Kovač (ur. 15 października 1971 w Berlinie Zachodnim) – chorwacki piłkarz i trener piłkarski.

Kovač urodził się w Berlinie w rodzinie chorwackich gastarbeiterów, którzy przyjechali do Niemiec z okręgu Livna z Bośni i Hercegowiny. Brat Robert, także jest piłkarzem (obaj grali w Hercie Zehlendorf, Bayerze Leverkusen i Bayernie Monachium).

Niko Kovač rozpoczynał piłkarską karierę w małym klubie Hertha Zehlendorf z miejscowości położonej na południe od Berlina. Gdy trochę poznał piłkarskiego rzemiosła, trafił w 1991 do dużo sławniejszego klubu z okolic, Herthy Berlin. Klub ten grał wówczas w 2. Bundeslidze. Niko dość szybko wywalczył miejsce w pierwszym składzie, jednak Hertha rok po roku nie potrafiła awansować do najwyższej klasy rozgrywkowej. W Hercie Kovač spędził 5 lat, a najlepszy bodaj jego sezon to sezon 1995/1996, kiedy to zdobył 11 bramek w lidze, co jak na defensywnego pomocnika jest godnym uwagi wynikiem. Podzielono ją również w 1. lidze i Kovač dostał kilka ofert gry z ekstraklasy Niemiec. Wybrał tę z Bayeru 04 Leverkusen i latem 1996 podpisał 3-letni kontrakt z tym zespołem. W drużynie „Aptekarzy” grał trzy sezony (gdy był zdrowy prawie zawsze grał w pierwszej jedenastce), a największym osiągniętym sukcesem było zdobycie wicemistrzostwa Niemiec w 1999. Wtedy zdecydował się nie przedłużać kontraktu z Bayerem i za darmo odszedł do Hamburger SV.

Pierwszy sezon w HSV był udany nie tylko w wykonaniu Kovacia, ale całego zespołu, który zajął 3. miejsce dające prawo gry w kwalifikacjach do Ligi Mistrzów, a Kovač po raz kolejny potwierdził swoją skuteczność zdobywając 8 bramek w sezonie. Sezon 2000/2001 z kolei nie był udany dla zespołu z Hamburga. Klub co prawda awansował do Ligi Mistrzów, ale zajął 3. miejsce w grupie, zagrał w Pucharze UEFA, a następnie odpadł z AS Romą. Natomiast 4 bramki Kovača w 25 występach w Bundeslidze nie pomogły wiele zespołowi, który zajął odległe 13. miejsce w tabeli. Pomimo tego faktu latem 2001 Bayern Monachium zdecydował się wyłożyć 5,5 miliona euro za Kovacia. W Bayernie grał dwa sezony, ale nie miał nigdy pewnego miejsca w składzie i w dużej części meczów siedział na ławce bądź wchodził na boisko jako rezerwowy. Był dublerem dla takich zawodników jak Jens Jeremies, Michael Ballack, Mehmet Scholl czy choćby Stefan Effenberg.

W 2003, pomimo że Niko został pierwszy i jedyny raz mistrzem Niemiec, nie przedłużył kontraktu z Bayernem, za to za darmo mógł powrócić do Herthy Berlin. Jednak dopiero wtedy zagrał w Hercie w 1. lidze, co nie udało mu się podczas pierwszego pobytu w tym klubie. W Berlinie grał trzy sezony, a latem 2006 skorzystał z oferty Red Bull Salzburg, mającego możnego sponsora w firmie Red Bull. W 2007 został mistrzem, a w 2008 wicemistrzem Austrii. W sezonie 2008/2009 ponownie wywalczył z klubem mistrzostwo Austrii. Po zakończeniu tamtego sezonu postanowił zakończyć karierę.

Jeszcze w Salzburgu w zaczął karierę trenerską (W 2009-11 był trenerem juniorów, a 2011-13 asystentem 1. drużyny). W 2013 krótko był trenerem reprezentacji Chorwacji U-21 i w tym samym roku zaczął pracować z seniorami. 9 września 2015 został zwolniony z funkcji trenera drużyny narodowej Chorwacji. Rok później wrócił po 10 latach do Niemiec by pracować Eintrachtem Frankfurt (2016-18) i Bayernem Monachium (2018-19). Później pracował jeszcze w AS Monaco (2020-22)^[1].

W reprezentacji Chorwacji Kovač zadebiutował 11 grudnia 1996 w zremisowanym 2:2 meczu z reprezentacją Maroka podczas turnieju o puchar króla Hassana II. Niko od lat był podstawowym zawodnikiem reprezentacji i gdy tylko nie miał kontuzji mógł liczyć na grę w pierwszym składzie. Tak było podczas Mistrzostw Świata w 2002, które były pierwszą wielką imprezą zaliczoną przez Niko. Zagrał na nich wszystkie 3 mecze w pełnym wymiarze czasowym, ale Chorwacja odpadła już po fazie grupowej. Potem przyszły Mistrzostwa Europy w Portugalii. Tam Chorwaci nie wygrali żadnego meczu i również odpadli z turnieju, a Kovač znów był podstawowym zawodnikiem i zagrał wszystkie mecze po 90 minut. Zdobył także bramkę w przegranym 2:4 meczu z reprezentacją Anglii. Kolejna wielka impreza, na której grał Kovač to Mistrzostwa Świata w Niemczech i po raz trzeci z rzędu Chorwaci nie pokazali niczego szczególnego. I tam także Kovač zagrał w 3 meczach, zdobył bramkę w meczu z reprezentacją Australii zremisowanym 2:2, a Chorwacja znów nie wygrała meczu zajmując 3. miejsce w grupie. Przez dużą jej część reprezentacyjnej kariery Niko był kapitanem Chorwatów. Reprezentacyjną karierę zakończył po Mistrzostwach Europy 2008, na których jego reprezentacja dotarła do ćwierćfinału.

Zawodnicze

• Puchar Interkontynentalny:
  • 2001 (Bayern Monachium)
• Mistrzostwo Niemiec:
  • 2003 (Bayern Monachium)
• Puchar Niemiec:
  • 2003 (Bayern Monachium)
• Mistrzostwo Austrii (2):
  • 2007, 2009 (Red Bull Salzburg)

Trenerskie

• Mistrzostwo Niemiec:
  • 2019 (Bayern Monachium)
• Puchar Niemiec (2):
  • 2018 (Eintracht Frankfurt)
  • 2019 (Bayern Monachium)

• Leverkusen who’s who