Nikołaj Łarionow
Pełne imię i nazwisko |
Nikołaj Jewgienij Łarionow | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
174 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Nikołaj Łarionow (ur. 19 stycznia 1957 w Wołchowie[1]) – rosyjski piłkarz, grający na pozycjach obrońcy i pomocnika, reprezentant ZSRR.
Kariera klubowa
Łarionow urodził się w Wołchowie, a swoją przygodę z piłką rozpoczął w 1975 w Zenicie Leningrad. Rok później przeszedł do innego klubu z Leningradu, Dinama[2].
W 1978 powrócił do Zenitu, z którym to odniósł największe sukcesy w karierze. Wraz z Pitercami zdobył mistrzostwo Wyższej ligi ZSRR w 1984. W tym samym roku dotarł do finału Pucharu ZSRR, w którym Zenit uległ 0:2 po dogrywce drużynie Dinamo Moskwa. Zenit z Łarionowem w składzie zdobył także Superpuchar ZSRR w 1984. Przez 11 sezonów wystąpił dla Zenitu 266 razy, 14 razy pokonując bramkarzy rywali[2].
W 1989 przeszedł na rok do szwedzkiej Kiruny FF. Potem znowu wrócił do Zenitu. Od 1992 do 1993 grał w trzech fińskich klubach, KPV Kokkola, FC Sepsi-78 i MaIF Maalahti. W 1994 zakończył karierę piłkarską[2].
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1975 | Zenit Leningrad | ZSRR | Wyższa liga ZSRR | 3 | 0 |
1976 | 3 | 0 | |||
1976 | Dinamo Leningrad | Wtoroj liga ZSRR | 14 | 6 | |
1977 | Pierwaja liga ZSRR | 32 | 2 | ||
1978 | 30 | 4 | |||
1979 | Zenit Leningrad | Wyższa liga ZSRR | 29 | 2 | |
1980 | 27 | 3 | |||
1981 | 31 | 1 | |||
1982 | 30 | 3 | |||
1983 | 26 | 1 | |||
1984 | 9 | 2 | |||
1985 | 29 | 1 | |||
1986 | 19 | 0 | |||
1987 | 14 | 1 | |||
1988 | 26 | 0 | |||
1989 | 26 | 0 | |||
1990 | Kiruna FF | Szwecja | Superettan | 19 | 1 |
1991 | Zenit Leningrad | ZSRR | Wyższa liga ZSRR | 25 | 1 |
1992 | KPV Kokkola | Finlandia | 5 | ||
1992 | FC Sepsi-78 | 1 | |||
1993 | MaIF Maalahti | 0 |
Kariera reprezentacyjna
Łarionow w reprezentacji zadebiutował 23 marca 1983 meczem przeciwko Francji, zremisowanym 1:3. Swoje dwie bramki strzelił przeciwko Portugalii podczas eliminacji do Euro 1984 oraz w meczu z Jugosławią.
Był w kadrze na Mistrzostwa Świata 1986. Podczas mistrzostw zagrał w dwóch spotkaniach z Węgrami oraz Francją. Ostatnie spotkanie w drużynie narodowej ZSRR rozegrał 24 września 1986 przeciwko Islandii. Mecz zakończył się remisem 1:1. Łącznie Łarionow w latach 1983–1986 wystąpił w 19 spotkaniach kadry ZSRR, w których strzelił 2 bramki[3].
Mecze i gole w reprezentacji | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
# | Data | Miasto | Przeciwnik | Gol | Wynik | Rozgrywki |
1. | 23.03.1983 | Paryż | Francja | 1:1 | towarzyski | |
2. | 13.04.1983 | Lozanna | Szwajcaria | 1:0 | towarzyski | |
3. | 27.04.1983 | Moskwa | Portugalia | 5:0 | El. ME 1984 | |
4. | 22.05.1983 | Chorzów | Polska | 1:1 | El. ME 1984 | |
5. | 01.06.1983 | Helsinki | Finlandia | 1:0 | El. ME 1984 | |
6. | 26.07.1983 | Lipsk | NRD | 3:1 | towarzyski | |
7. | 25.01.1985 | Kōchi | Jugosławia | 1:2 | Nehru Cup | |
8. | 02.02.1985 | Kōchi | Maroko | 1:0 | Nehru Cup | |
9. | 04.02.1985 | Kōchi | Jugosławia | 2:1 | Nehru Cup | |
10. | 17.04.1985 | Berno | Szwajcaria | 2:2 | El. MŚ 1986 | |
11. | 02.05.1985 | Moskwa | Szwajcaria | 4:0 | El. MŚ 1986 | |
12. | 07.08.1985 | Moskwa | Rumunia | 2:0 | towarzyski | |
13. | 28.08.1985 | Moskwa | RFN | 1:0 | towarzyski | |
14. | 25.09.1985 | Moskwa | Dania | 1:0 | El. MŚ 1986 | |
15. | 19.02.1986 | Meksyk | Meksyk | 0:1 | towarzyski | |
16. | 02.06.1986 | Irapuato | Węgry | 6:0 | MŚ 1986 | |
17. | 05.06.1986 | Guanajuato | Francja | 1:1 | MŚ 1986 | |
18. | 20.08.1986 | Göteborg | Szwecja | 0:0 | towarzyski | |
19. | 24.09.1986 | Reykjavík | Islandia | 1:1 | El. ME 1988 |
Sukcesy
Zenit Petersburg
- Mistrzostwo Wyższej ligi ZSRR (1): 1984
- Finał Pucharu ZSRR (1): 1984
- Superpuchar ZSRR (1): 1984
Przypisy
- ↑ N. Larionov [online], soccerway.com [dostęp 2023-09-13] (ang.).
- ↑ a b c Ларионов Николай Евгеньевич [online], footballfacts.ru [dostęp 2023-09-13] (ros.).
- ↑ Nikolay Yevgenyevich Larionov [online], eu-football.info [dostęp 2023-09-13] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie eu-football.info (ang.)
- Nikołaj Łarionow w bazie National Football Teams (ang.)
- Nikołaj Łarionow, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2023-01-11] .