Nicholas Adontz

Նիկողայոս Ադոնց

Data urodzenia	10 stycznia 1871
Data śmierci	27 stycznia 1942
Zawód, zajęcie	historyk
Narodowość	ormiański
Multimedia w Wikimedia Commons

Nicholas Adontz (orm. Նիկողայոս Ադոնց, Nikoġayos Adonc’, ros. Николай Адонц; ur. 10 stycznia 1871, zm. 27 stycznia 1942) – ormiański historyk, mediewista, armenista, bizantynolog.

Absolwent (1899) wydziału języków orientalnych na Uniwersytecie w Petersburgu. Następnie pracował jako profesor tej uczelni. W 1920 roku opuścił Rosję i przeniósł się do Londynu, a następnie do Paryża. Od 1930 profesor na uniwersytecie Brukseli. Zajmował się średniowieczną Armenią oraz Bizancjum. Jego uczniami byli: Cyril Toumanoff i Peter Charanis.

• Towards the Solution to the Armenian Question, London 1920.
• Mashtots and his Students According to Foreign Sources, 1925.
• Samuel l'Armenien, Roi des Bulgares, Bruxelles: Palais des academies 1938.
• Histoire d'Arménie, les origines du X-e siècle au vie (av. J.C.), préf. de René Grousset, Paris 1946.
• Armenia in the Period of Justinian: the Political Conditions Based on the Naxarar System, translated with partial revisions, a bibliographical note, and appendices by Nina G. Garsoïan, Lisbon 1970.
• Denys de Thrace et les commentateurs arméniens, Lisbon 1970.

• Ishkhan Mushegh, Professor Nicholas Adontz: Remembrance and Impressions, „Armenian Review” 39 (1986), s. 55–80 (ang.).