Nepomucen Wieczorek

chorąży
Data i miejsce urodzenia	13 maja 1889 Podrzewie
Data śmierci	21 sierpnia 1920
Przebieg służby
Lata służby	1914-1920
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Wojsko Polskie
Formacja	Armia Wielkopolska
Jednostki	68 pułk piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa powstanie wielkopolskie wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Nepomucen Wieczorek (ur. 13 maja 1889 w Podrzewiu, zm. 21 sierpnia 1920) – chorąży piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Syn Marcina i Marianny z domu Skorucka. Uczęszczał do szkoły powszechnej, a po jej ukończeniu uczył się na organistę. W 1914 otrzymał powołanie do służby w armii niemieckiej w której szeregach walczył na froncie I wojny światowej. W listopadzie 1918 powrócił do domu^[1].

27 grudnia wstąpił do oddziałów powstańczych w Poznaniu i w ich szeregach uczestniczył podczas walk na ulicach miasta oraz w ataku na koszary w których stacjonował 6 pułk grenadierów^[1]. Po otrzymaniu awansu na stopień chorążego brał udział podczas walk pod Nakłem. 7 lutego 1919 kiedy nieprzyjaciel zaciekle bronił swoich pozycji, a atak powstańców zaczął słabnąć, wówczas chorąży Wieczorek znajdujący się na lewym skrzydle kompanii poderwał ją do ataku na pozycje wojsk przeciwnika. Za męstwo został wyróżniony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari^[2][3].

Podczas wojny polsko-bolszewickiej walczył w szeregach 68 pułku piechoty. W dniu 19 sierpnia 1920 podczas walk został ciężko ranny. Po przewiezieniu do szpitala pomimo udzielonej pomocy zmarł^[3].

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 4767)^[3]

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
• Kazimierz Plasota: Zarys historji wojennej 68-go pułku piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.