Nea Genea
 „Nea Genea” w 1918 roku | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
1911 |
| Wodowanie |
29 lutego 1912 |
Zamówiony dla  Kaiserliche Marine
| |
| Nazwa |
V 6 |
 Wasilikon Naftikon
| |
| Nazwa |
„Nea Genea” |
| Wejście do służby |
8 listopada 1912 |
| Wycofanie ze służby |
grudzień 1916 |
 Marine nationale
| |
| Wejście do służby |
1917 |
| Wycofanie ze służby |
1918 |
| Wasilikon Naftikon
| |
| Wejście do służby |
1918 |
| Wycofanie ze służby |
1919 |
| Los okrętu |
złomowany |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 569 ton |
| Długość |
71,1 m |
| Szerokość |
7,6 m |
| Zanurzenie |
3,1 m |
| Napęd | |
| 2 turbiny parowe Vulkan o mocy 17.109 KM, 4 kotły AEG-Vulcan, 2 śruby | |
| Prędkość |
32 węzłów |
| Zasięg |
1190 Mm przy 17 w |
| Uzbrojenie | |
| 2 działa 88 mm 4 wyrzutnie torped 500 mm | |
| Załoga |
74 |
Nea Genea (gr. Νέα Γενεά) – grecki niszczyciel niemieckiego typu V 1, służący w greckiej marynarce wojennej w latach 1912-1919.
Okręt był jednym z sześciu okrętów typu V 1 (typu 1911) zamówionych przez niemiecką marynarkę wojenną. Został zwodowany 29 lutego 1912 roku w stoczni AG Vulcan Stettin w Szczecinie i miał wejść w skład marynarki niemieckiej pod oznaczeniem V 6[1]. Jednakże, przed wejściem do służby został w lipcu 1912 sprzedany Grecji, przed wybuchem I wojny bałkańskiej, wraz z bliźniaczym niszczycielem "Keravnos". Otrzymał nazwę "Nea Genea" (z gr. Nowa Generacja). Nosił znak burtowy ΝΓ.
"Nea Genea" osiągnął gotowość bojową w listopadzie 1912[2]. Był używany bojowo podczas I wojny bałkańskiej, m.in. 9 grudnia 1912 zatrzymał i zdobył brytyjski parowiec, transportujący prawie 2000 żołnierzy tureckich na Chios, a 14 grudnia wziął udział w potyczce z okrętami tureckimi pod Dardanelami[2]. Brał też udział w dalszych działaniach.
Podczas I wojny światowej, z obawy przed przystąpieniem neutralnej Grecji do wojny po stronie państw centralnych, okręt został razem z całą flotą grecką przejęty w grudniu 1916 przez marynarkę francuską, która użytkowała go w latach 1917–1918 na Morzu Śródziemnym. W ostatnich miesiącach wojny wraz wejściem Grecji w skład ententy okręt został zwrócony pod grecką banderę i wykonywał zadania patrolowe na Morzu Egejskim.
"Nea Genea" został wycofany ze służby pod koniec 1919 roku, a następnie w 1921 roku sprzedany na złom[3]. Według niektórych źródeł, rozebrany został w 1927[4].
Przypisy
- ↑ R. Gardiner i in. (op.cit.). Według S.W. Trubicyn (op.cit.), "Nea Genea" był to V 5, wodowany w styczniu 1912 (według R. Gardiner (op.cit.) V 5 to "Keravnos").
- ↑ a b Jan Gozdawa-Gołębiowski, Od wojny krymskiej do bałkańskiej, Gdańsk: Wydaw. Morskie, 1985, s. 449-450, ISBN 83-215-3259-4, OCLC 830182417.
- ↑ R. Gardiner i in. (op.cit.)
- ↑ S.W. Trubicyn (op.cit.)
Bibliografia
- Robert Gardiner, Randal Gray (red.): Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985, s. 386. ISBN 978-0-87021-907-8.
- S.W. Trubicyn, Eskadriennyje minonoscy i minonoscy Giermanii (1871-1918 gg.), Sankt Peteresburg, 2000, s.52-53 (ros.)
