Naturopatia – zbiór pseudonaukowych twierdzeń, idei lub praktyk zaliczanych do paramedycyny, których wspólnym założeniem jest domniemana zdolność organizmu do samoleczenia.

Ideologia i metody naturopatii bazują nie na medycynie opartej na dowodach, lecz na diecie i innych praktykach określanych jako „naturalne” lub „nieinwazyjne”^{[1][Brak konkretnej strony]}, które często nie znajdują naukowego uzasadnienia i mogą prowadzić do fałszywej diagnozy oraz działań nieskutkujących poprawą stanu zdrowia ani wyleczeniem^{[2][brak potwierdzenia w źródle][3]}.

Naturopatia budzi kontrowersje, ponieważ neguje sens stosowania praktyk medycznych zgodnych ze współczesną wiedzą, w tym wykonywania rzetelnych badań diagnostycznych, stosowania leków, szczepionek i operacji chirurgicznych^{[4][Brak konkretnej strony][5][Brak konkretnej strony][6][Brak konkretnej strony][7]}. Zamiast tego, część praktyk opartych na naturopatii koncentruje się na metodach diagnoz i działań pseudomedycznych, co do których brak jest uznanych dowodów, że są skuteczne lub że przynoszą pozytywny rezultat w postaci poprawy stanu zdrowia^{[brak potwierdzenia w źródle][2]}.

W przypadku szeregu metod wykorzystywanych przez naturoterapię wiadomo, że są nieskuteczne, np. diagnoza irydologiczna^[8], refleksologia^{[9][Brak konkretnej strony]}. W przypadku innych wyniki są niejednoznaczne, np. diatermia, która nie leczy chorób, znajduje zastosowanie w łagodzeniu bólu lub medycynie sportowej^{[10][Brak konkretnej strony]}, a niektóre elementy terapii określanych jako „naturopatyczne” przynoszą efekty korzystne dla zdrowia człowieka, np. stosowanie diet odchudzających, abstynencja (zmniejsza ryzyko chorób serca) czy masaże (redukują stres)^{[11][Brak konkretnej strony]}.