Langbahn Team – Weltmeisterschaft

National Rugby League

National Rugby League
Ilustracja
Państwo

 Australia
 Nowa Zelandia

Oficjalny skrót

NRL

Dyscyplina

rugby league

Organizator rozgrywek

Australian Rugby League Commission

Data założenia

1997

Założyciel

Australian Rugby League

Sponsor tytularny

Telstra

Rozgrywki
Liczba drużyn

16

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

 • Brisbane Broncos (1998)
 • South Sydney (1908)[a]

Obecny zwycięzca

Sydney Roosters (2018)

Najwięcej zwycięstw

 • Brisbane Broncos, Melbourne Storm, Sydney Roosters (po 3)[b]
 • South Sydney Rabbitohs (21)[a]

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

National Rugby League (NRL) – najważniejsze klubowe rozgrywki w rugby league w Australazji. W zawodach bierze udział 16 zespołów, z których jeden ma swoją siedzibę w Nowej Zelandii, pozostałe zaś w Australii. Rozgrywki, które organizuje Australian Rugby League Commission (ARLC) powszechnie uznawane są za najlepsze na świecie w swojej dyscyplinie[1][2][3], ciesząc się również największą widownią – zarówno na stadionach, jak i przed telewizorami[4][5].

Wiadomości ogólne

NRL to rozgrywki rugby league o najwyższej klasie w Australii. Uczestniczą w niej niektóre zespoły z założonych w 1908 roku oryginalnych zawodów Sydney Club Rugby League[5]. National Rugby League utworzono w wyniku kompromisu kończącego toczoną w latach 90. XX wieku „wojnę o Super League” – w 1997 roku równolegle odbyły się dwa sezony ligowe zorganizowane z jednej strony przez australijską federację (Australian Rugby League), z drugiej zaś przez należące do Ruperta Murdocha News Corporation (Super League)[5][6]. Współpracę pomiędzy związkiem a imperium medialnym zakończono w 2012 roku, kiedy to całość praw i obowiązków przejęło nowo powołane ARLC[7].

Spotkania NRL rozgrywane są w Australii i Nowej Zelandii od marca do października[5]. Zwieńczeniem rozgrywek jest decydujący o końcowym zwycięstwie Wielki Finał (NRL Grand Final), tradycyjnie już jedno z najpopularniejszych australijskich wydarzeń sportowych i jedno ze spotkań o największej na świecie widowni na żywo[8][9]. Przed rozpoczęciem sezonu rozgrywane jest World Club Challenge, spotkanie o nieoficjalne mistrzostwo świata, w którym udział bierze zwycięzca NRL oraz angielskiej Super League[10].

W lidze obowiązuje pułap płacowy (salary cap) – władze ligi ustalają zatem maksymalna kwotę, jaką kluby mogą przeznaczyć na wynagrodzenia zawodników. W 2016 roku wyznaczono limit w wysokości 6,1 mln dolarów (w 1998 roku było to 3,25 mln dolarów)[11].

Format rozgrywek

Sezon podzielony jest na dwie fazy – ligową i pucharową. W pierwszej z nich zespoły w ciągu 26 kolejek rozgrywają 24 mecze, dwukrotnie pauzując. Każda drużyna rozgrywa jeden mecz z każdym z przeciwników, z dziewięcioma z nich grając także po raz drugi – decyduje o tym losowanie[12].

Osiem najlepszych drużyn bierze następnie udział w części play-off, w której gospodarzem meczu jest zawsze zespół wyżej sklasyfikowany po sezonie zasadniczym. Drużyny z pierwszej czwórki skojarzone w pary (1. z 4. oraz 2. z 3.) mierzą się w meczu, którego stawką jest bezpośredni awans do trzeciej rundy, tzw. wstępnej fazy finałowej (Preliminary Finals). Przegrani zaś trafiają do drugiej rundy, fazy półfinałowej (Semifinals), gdzie rywalizują ze zwycięzcami pojedynków (Elimination Finals), jakie toczą między sobą zespoły z drugiej czwórki (odpowiednio 5. z 8. i 6. z 7.). Zwycięzcy półfinałów trafiają do fazy trzeciej, jednak w sposób przemienny, by uniknąć przeciwnika ze swojej części drabinki turniejowej. Zwycięzcy trzeciej rundy spotykają się w wielkim finale (Grand Final) rozgrywanym na Stadium Australia w Sydney[13].

  Pierwsza runda Półfinały Wstępne finały Finał
                         
  QF1:  
 1. miejsce w tabeli  
 4. miejsce w tabeli     SF1:  
     Przegrany z QF1    
EF1:      Zwycięzca EF1       PF1:
 5. miejsce w tabeli        Zwycięzca QF1  
 8. miejsce w tabeli          Zwycięzca SF2     GF:
         Zwycięzca PF1
  EF2:         PF2:      Zwycięzca PF2
 6. miejsce w tabeli          Zwycięzca SF1  
 7. miejsce w tabeli     SF2:        Zwycięzca QF2
   Zwycięzca EF2    
QF2:      Przegrany z QF2    
 2. miejsce w tabeli  
 3. miejsce w tabeli  

Zespoły

Klub Data założenia Siedziba Stadion Tytuły (ostatni)[a]
Brisbane Broncos 1988 Brisbane, Queensland Lang Park 6 (2006)
Canterbury-Bankstown Bulldogs 1934 Canterbury, Nowa Południowa Walia Belmore Sports Ground
Stadium Australia 		8 (2004)
Canberra Raiders 1981 Canberra, Australijskie Terytorium Stołeczne Canberra Stadium 3 (1994)
Cronulla-Sutherland Sharks 1967 Cronulla, Nowa Południowa Walia Endeavour Field 1 (2016)
Gold Coast Titans 2007 Gold Coast, Queensland Robina Stadium 0
Manly Warringah Sea Eagles 1947 Manly, Nowa Południowa Walia Brookvale Oval 8 (2011)
Melbourne Storm 1997 Melbourne, Victoria Melbourne Rectangular Stadium 3 (2018)
Newcastle Knights 1988 Newcastle, Nowa Południowa Walia Newcastle International Sports Centre 2 (2001)
New Zealand Warriors 1995 Auckland, Nowa Zelandia Mount Smart Stadium 0
North Queensland Cowboys 1995 Townsville, Queensland Willows Sports Complex 1 (2015)
Parramatta Eels 1947 Parramatta, Nowa Południowa Walia Parramatta Stadium
Stadium Australia 		4 (1986)
Penrith Panthers 1967 Penrith, Nowa Południowa Walia Penrith Stadium 2 (2003)
South Sydney Rabbitohs 1908 Sydney, Nowa Południowa Walia Sydney Football Stadium 21 (2014)
St. George Illawarra Dragons 1998 Sydney, Nowa Południowa Walia Wollongong Showground
Jubilee Oval 		1 (2010)
Sydney Roosters 1908 Sydney, Nowa Południowa Walia Sydney Football Stadium 14 (2018)
Wests Tigers 1999 Sydney, Nowa Południowa Walia Campbelltown Stadium
Leichhardt Oval 		1 (2005)

Zwycięzcy

[14]

Sezon Wielkie Finały
Grand Finals 		Pomniejsze tytuły
Minor Premiership[c]
Zwycięzcy
Premiers 		Wynik Finaliści
1998 Brisbane Broncos 38:12 Canterbury-Bankstown Bulldogs Brisbane Broncos (37 pkt)
1999 Melbourne Storm 20:18 St. George Illawarra Dragons Cronulla-Sutherland Sharks (40 pkt)
2000 Brisbane Broncos 14:6 Sydney Roosters Brisbane Broncos (38 pkt)
2001 Newcastle Knights 30:24 Parramatta Eels Parramatta Eels (42 pkt)
2002 Sydney Roosters 30:8 New Zealand Warriors New Zealand Warriors (38 pkt)
2003 Penrith Panthers 18:6 Sydney Roosters Penrith Panthers (40 pkt)
2004 Canterbury-Bankstown Bulldogs 16:13 Sydney Roosters Sydney Roosters (42 pkt)
2005 Wests Tigers 30:16 North Queensland Cowboys Parramatta Eels (36 pkt)
2006 Brisbane Broncos 15:8 Melbourne Storm Melbourne Storm[d] (44 pkt)
2007 Melbourne Storm[d] 34:8 Manly Warringah Sea Eagles Melbourne Storm[d] (44 pkt)
2008 Manly Warringah Sea Eagles 40:0 Melbourne Storm Melbourne Storm[d] (38 pkt)
2009 Melbourne Storm[d] 23:16 Parramatta Eels St. George Illawarra Dragons (38 pkt)
2010 St. George Illawarra Dragons 32:8 Sydney Roosters St. George Illawarra Dragons (38 pkt)
2011 Manly Warringah Sea Eagles 24:10 New Zealand Warriors Melbourne Storm (42 pkt)
2012 Melbourne Storm 14:4 Canterbury-Bankstown Bulldogs Canterbury-Bankstown Bulldogs (40 pkt)
2013 Sydney Roosters 26:18 Manly Warringah Sea Eagles Sydney Roosters (40 pkt)
2014 South Sydney Rabbitohs 30:6 Canterbury-Bankstown Bulldogs Sydney Roosters (36 pkt)
2015 North Queensland Cowboys 17:16 Brisbane Broncos Sydney Roosters (40 pkt)
2016 Cronulla-Sutherland Sharks 14:12 Melbourne Storm Melbourne Storm (42 pkt)
2017 Melbourne Storm 34:6 North Queensland Cowboys Melbourne Storm (44 pkt)
2018 Sydney Roosters 21:6 Melbourne Storm Sydney Roosters (34 pkt)
Klub Tytuł Finalista
1 Sydney Roosters 3 (2002, 2013, 2018) 4 (2000, 2003, 2004, 2010)
Melbourne Storm 3 (1999, 2012, 2017) 4 (2006, 2008, 2016, 2018)
3 Brisbane Broncos 3 (1998, 2000, 2006) 1 (2015)
4 Manly Warringah Sea Eagles 2 (2008, 2011) 2 (2007, 2013)
5 Canterbury-Bankstown Bulldogs 1 (2004) 3 (1998, 2012, 2014)
6 North Queensland Cowboys 1 (2015) 2 (2005, 2018)
7 St. George Illawarra Dragons 1 (2010) 1 (1999)
8 Cronulla-Sutherland Sharks 1 (2016) 0
Newcastle Knights 1 (2001) 0
Penrith Panthers 1 (2003) 0
South Sydney Rabbitohs 1 (2014) 0
Wests Tigers 1 (2005) 0
13 New Zealand Warriors 0 2 (2002, 2011)
Parramatta Eels 0 2 (2001, 2009)

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ a b c Licząc także tytuły zdobyte w rozgrywkach NSWRL i ARL poprzedzających NRL.
  2. ↑ Licząc tylko tytuły zdobyte od inauguracyjnego sezonu NRL w 1998 roku.
  3. ↑ Tytuł przyznawany za zajęcie pierwszego miejsca po sezonie zasadniczym.
  4. ↑ a b c d e Tytuły zdobyte przez Melbourne Storm w 2007 i 2009 roku zostały odebrane z uwagi na złamanie zasad dotyczących maksymalnej wysokości wynagrodzeń (salary cap) i jako takie uważa się za nierozstrzygnięte. Klub stracił też trzy wyróżnienia za pierwszą pozycję po zakończeniu fazy grupowej (Minor Championships) z lat 2006–2008[15].

Przypisy

  1. ↑ Gavin Willacy: NRL clubs dominate World Club Series as Johnathan Thurston shows his class. [w:] The Guardian [on-line]. 2016-02-23. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-25)]. (ang.).
  2. ↑ Jonathan Liew: Super League is becoming a feeder competition for the NRL, warns Keiron Cunningham. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2015-02-20. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-28)]. (ang.).
  3. ↑ Ian Laybourn: English Super League clubs haven’t got the cash to compete with NRL. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2016-02-24. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-28)]. (ang.).
  4. ↑ Joe Hall: Rugby union and rugby league compared ahead of Manchester showdown between England v Uruguay and Super League final. City A.M., 2015-10-09. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  5. ↑ a b c d NRL. theroar.com. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)]. (ang.).
  6. ↑ History of Rugby League Administration. National Rugby League. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-12)]. (ang.).
  7. ↑ Australian Rugby League Commission. National Rugby League. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-15)]. (ang.).
  8. ↑ Carly Adno: Rabbitohs’ 2014 NRL grand final win the most-watched game in rugby league history. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2014-10-06. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-27)]. (ang.).
  9. ↑ Battle of the codes: Australia's four sports leagues compared - interactive. [w:] The Guardian [on-line]. 2014-04-15. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-12)]. (ang.).
  10. ↑ Clubs confirmed for 2016 World Club Series. Super League, 2015-10-08. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-27)]. (ang.).
  11. ↑ Salary cap breakdown. National Rugby League, 2015-11-05. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)]. (ang.).
  12. ↑ Dominic Brock: How tough is your team's draw?. National Rugby League, 2015-11-27. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).
  13. ↑ National Rugby League Finals System Explained. National Rugby League. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-25)]. (ang.).
  14. ↑ Rugby League Reference Centre. Premiership Records. National Rugby League. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-25)]. (ang.).
  15. ↑ Melbourne Storm breach NRL Salary Cap. National Rugby League, 2010-04-22. [dostęp 2016-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-16)]. (ang.).
Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/National_Rugby_League