Nanyue
| |||||||||
| Nazwa chińska | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Nanyue (chiń. 南越; pinyin Nányuè; dosł. „Południowe Yue”; wiet. Nam Việt) – państwo założone w 207 p.n.e. przez Zhao Tuo, generała wojsk cesarza Shi Huangdi, na terenach obecnych prowincji chińskich Guangdong i Guangxi oraz północnego Wietnamu.
Historia
W 214 p.n.e. wojska chińskie dowodzone przez generała Zhao Tuo podbiły północną część wietnamskiego państwa Âu Lạc (dzis. Guangdong i Guangxi). Na zdobytych terenach utworzono trzy okręgi administracyjne, nad którymi władzę powierzono zwycięskiemu wodzowi. Po upadku dynastii Qin Zhao Tuo przejął w 207 p.n.e. pełnię władzy nad kontrolowanymi przez siebie terytoriami i utworzył państwo Nanyue, ogłaszając się jego królem[1]. Centrum administracyjne królestwa znajdowało się w dzisiejszym Kantonie[2].
W 196 p.n.e. władza Zhao Tuo nad Nanyue została uznana przez chińskiego cesarza Gaozu. W 179 p.n.e. wojska Zhao Tuo podbiły resztę ziem Âu Lạc (północna część dzis. Wietnamu) i przyłączyły je do Nanyue. Od tego czasu w całym państwie zaczęto wprowadzać administrację i strukturę wojskową na wzór chiński. Nanyue utrzymywało przyjazne relacje ze swoim północnym sąsiadem. Utrzymywano ożywione relacje handlowe; z Nanyue do Chin eksportowano perły i olejki eteryczne, zaś w drugą stronę narzędzia z żelaza.
Po śmierci Zhao Tuo w 137 p.n.e. państwo zaczęło podupadać i pogrążyło się w walkach wewnętrznych; sytuację tę wykorzystał cesarz Han Wudi, w 111 p.n.e. najeżdżając Nanyue i przyłączając je do cesarstwa chińskiego.
Przypisy
- ↑ Encyklopedia historyczna świata. T. XI. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2002, s. 358. ISBN 83-85909-75-3.
- ↑ Damian Harper, Chung Wah Chow, David Eimer, Thomas Huhti, Carolyn B. Heller, Robert Kelly: China. London: Lonely Planet, 2009, s. 587. ISBN 978-1741048667.
Bibliografia
- Encyklopedia historyczna świata. T. III. Kraków: Wyd. Opres, 2000. ISBN 83-85909-61-3.