Nakajima A4N

Dane podstawowe
Państwo	Japonia
Producent	Nakajima
Typ	pokładowy samolot myśliwski
Konstrukcja	dwupłat o konstrukcja mieszana, podwozie klasyczne – stałe
Załoga	1
Historia
Data oblotu	1934
Lata produkcji	1935 – 1940
Wycofanie ze służby	1941
Dane techniczne
Napęd	1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Nakajima Hikari 1
Moc	730 KM (534 kW)
Wymiary
Rozpiętość	10,00 m
Długość	6,64 m
Wysokość	3,07 m
Powierzchnia nośna	22,89 m²
Masa
Własna	1 276 kg
Startowa	1 740 kg
Osiągi
Prędkość maks.	352 km/h
Prędkość przelotowa	233 km/h
Prędkość minimalna	111 km/h
Prędkość wznoszenia	14,3 m/s
Pułap	7 740 m
Zasięg	730 km (normalny) 846 km (maksymalny)
Długotrwałość lotu	3,5 godz.
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe Type 87 kal. 7,7 mm 2 bomby o masie 30-60 kg
Użytkownicy
Japonia
Multimedia w Wikimedia Commons

Nakajima A4N – japoński, pokładowy samolot myśliwski z okresu międzywojennego. Według nomenklatury japońskiej, samolot nosił oznaczenie: "Typ-95 do bazowania na lotniskowcach".

W 1934 r. w związku z brakiem dostatecznych osiągnięć przy budowie nowych, pokładowych samolotów myśliwskich, według programu rozwojowego 7 Shi i wobec zwiększonego zapotrzebowania na pokładowe samoloty w związku z wojną w Chinach, dowództwo lotnictwa marynarki zwróciło się do wytwórni Nakajima o szybkie opracowanie samolotu, który mógłby zastąpić dotychczas używane na pokładach japońskich lotniskowców.

W związku z tym podjęto prace konstrukcyjne, przy czym oparto je na konstrukcji samolotu Nakajima A2N, wprowadzając pewne zmiany konstrukcyjne, z których najważniejszą było zmniejszenie przekroju poprzecznego kadłuba i zwiększanie rozpiętości skrzydeł. Zastosowano także mocniejszy silnik. Prototyp samolotu był już gotowy jesienią 1934 roku. Otrzymał wtedy oznaczenie A4N1.

Pomimo sporych uwag co do osiągów samolotu, w 1935 r. został on wprowadzony do produkcji seryjnej, która trwała do 1940 r. Wyprodukowano 221 samolotów tego typu.

Samoloty A4N, od momentu wprowadzenia do produkcji seryjnej, były wprowadzane do jednostek stacjonujących na lotniskowcach, zastępując tam samoloty A1N i A2N. Brały udział w walkach na terenie Chin w latach 1936–1940.

W 1940 r. zaczęto je wycofywać z jednostek bojowych w związku z wykorzystaniem coraz większej ilości jednopłatowych samolotów myśliwskich Mitsubishi A5M. Samoloty przekazywane były do jednostek szkolnych.

Samolot A4N był dwupłatem o konstrukcji mieszanej: częściowo pokrytej blachą aluminiową, częściowo płótnem i sklejką. Kabina odkryta. Podwozie klasyczne, stałe.

Napęd stanowił jeden silnik: Nakajima Hikari 1 (licencyjna wersja silnika Bristol Jupiter)

Uzbrojenie składało się z 2 karabinów maszynowych Typ 87 kal. 7,7 mm (w wersji A2N1 tylko 1 karabin maszynowy), zabudowane w kadłubie nad silnikiem oraz dwie bomby umieszczone w zaczepach podskrzydłowych o masie 30-60 kg.

• Tadeusz Januszewski, Krzysztof Zalewski: Japońskie samoloty marynarki 1912-1945. Warszawa: Wyd. Lampart, 2000. ISBN 83-86776-50-1. Brak numerów stron w książce