Na marne

Autor	Henryk Sienkiewicz
Typ utworu	nowela
Wydanie oryginalne
Język	polski
Data wydania	1872
Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach

Na marne – powieść Henryka Sienkiewicza, która ukazała się w 1872 r. Sienkiewicz próbował swoich sił jako powieściopisarz już w latach 1865-1866, ale z pięciu rozpoczętych powieści ukończył jedną, zatytułowaną Ofiara, którą później spalił. Prace nad powieścią Na marne rozpoczął przypuszczalnie jeszcze w Warszawie w 1868, a kontynuował w Bielicach pod Sochaczewem, gdzie przebywał jako guwerner u książąt Woronieckich. Podstawowy zrąb tekstu ukończył w 1870, wygładzał go przez kolejny rok. Starając się o druk powieści, Sienkiewicz, korzystając z pośrednictwa Konrada Dobrskiego, wysłał ją do Józefa Ignacego Kraszewskiego, właściciela drukarni w Dreźnie. Kraszewski w tym czasie sprzedał drukarnię, ale wystawił pozytywną opinię powieści Sienkiewicza. Według autora o wydanie powieści zabiegały Bluszcz i Gazeta Warszawska. Ostatecznie ukazała się w Wieńcu w odcinkach, które ukazywały się od 7 maja 1872 do 26 lipca tego roku.

• Żabski T., Sienkiewicz, Wrocław 1998, s. 35-40.

• Na marne w serwisie Wolne Lektury
• Na marne (wyd. 1876) w bibliotece Polona