NN-1
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
drewniana |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
16,5 m |
| Wydłużenie |
18[1] |
| Długość |
7,7 m |
| Wysokość |
1,56 m |
| Powierzchnia nośna |
15 m² |
| Profil skrzydła |
Bobek 6[2] |
| Masa | |
| Własna |
170 kg |
| Użyteczna |
70 kg |
| Startowa |
240 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość minimalna |
48 km/h |
| Prędkość ekonomiczna |
53 km/h |
| Prędkość optymalna |
56 km/h |
| Prędkość min. opadania |
0,77 m/s (przy 53 km/h) |
| Doskonałość maks. |
22 (przy 56 km/h) |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
| Rzuty | |
| |
NN-1 – polski szybowiec wyczynowy z okresu międzywojennego.
Historia
Szybowiec został zaprojektowany w styczniu 1931 roku przez inż. Adama Nowotnego i inż. Jarosława Nalaszkiewicza. W konstrukcji użyto profilu skrzydła konstrukcji inż. Zdaniewskiego[1]. Budowę zrealizowano w ciągu 10 miesięcy w warsztatach szkolnych Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa (CWOL) w Dęblinie. Prace nadzorował sierż. Cichowicz, a zrealizowali podchorążowie zrzeszeni w Lubelskim Klubie Lotniczym. Główne okucie skrzydła zaprojektował podchor. Jackowski, wszystkie elementy metalowe zostały wykonane w CWOL. Budowę zakończono jesienią 1931 roku[3].
23 października 1931 roku na dęblińskim lotnisku zostały wykonane pierwsze loty na holu za samochodem[3]. W konstrukcji wprowadzono drobne poprawki i 27 października wykonano oblot po starcie na holu za samolotem. Samolotem holującym był PZL Ł.2 „Afrykanka”[2] pilotowany przez sierż. Miłosza, pilotem-oblatywaczem był kpt. Franciszek Jach. Inżynier Nalaszkiewicz brał udział w oblocie jako pasażer samolotu Ł.2[1].
Próby wypadły pomyślnie. Po ich zakończeniu szybowiec odleciał na holu do Warszawy w celu kontynuowania kolejnych badań w locie. Z uwagi na zbyt małą sztywność konstrukcji projekt nie był kontynuowany[2].
Konstrukcja
Jednomiejscowy szybowiec wyczynowy w układzie grzbietopłatu o konstrukcji drewnianej[2][1][4].
Kadłub drewniany, o przekroju owalnym, czteropodłużnicowy, o konstrukcji półskorupowej. Osłona kabiny pilota zdejmowana w całości. Tablica przyrządów wyposażona w prędkościomierz, busolę oraz w chyłomierz poprzeczny i podłużny. Wyposażony w hak do lotów na holu oraz do startu z lin gumowych.
Skrzydło o obrysie prostokątno-eliptycznym, o konstrukcji dwudźwigarowej, dwudzielne. Lotki trójdzielne, sięgające do końcówki płata.
Usterzenie drewniane. Usterzenie pionowe potrójne, o rozpiętości 5 m. Napęd skrajnych sterów popychaczowy.
Podwozie jednotorowe stałe z amortyzowaną płozą pod kadłubem.
Przypisy
- ↑ a b c d NN-1. „Skrzydlata Polska”. 11/1931, s. 280-281, listopad 1931. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.
- ↑ a b c d Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976, s. 375-376.
- ↑ a b NN-1, 1931. samolotypolskie.pl. [dostęp 2019-03-25]. (pol.).
- ↑ Nasze szybowce, NN-1. „Skrzydlata Polska”. 12/1931, s. 315-316, grudzień 1931. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.
