NHL 2007/2008

2006/2007 2008/2009
Szczegóły
Państwo	Stany Zjednoczone  Kanada
Liczba zespołów	30
Runda zasadnicza
Termin	29 września 2008 – 6 kwietnia 2009
Liczba kolejek	82
Liczba meczów	1230
Liczba bramek	6691
Zwycięzca	Konferencja Zachodnia: Detroit Red Wings Konferencja Wschodnia: Pittsburgh Penguins
Najskuteczniejszy zawodnik	Aleksandr Owieczkin (Washington Capitals)
Runda finałowa
Liczba meczów	85
Bramki	456
Zwycięzca	Detroit Red Wings
2. miejsce	Pittsburgh Penguins
MVP	Henrik Zetterberg (Detroit Red Wings)
Najskuteczniejszy zawodnik	Henrik Zetterberg (Detroit Red Wings)

Sezon NHL 2007/2008 był 90. sezonem gry National Hockey League, a 91. jej działalności. Pierwszy mecz sezonu odbył się 29 września 2007 roku i był to jednocześnie pierwszy mecz ligi NHL w historii rozegrany na kontynencie europejskim^[1]. W zdarzeniu tym uczestniczyły drużyny Anaheim Ducks – obrońca Pucharu Stanleya oraz Los Angeles Kings, które rozegrały spotkanie w londyńskiej hali The O₂. 27 stycznia 2008 roku w Atlancie w hali Philips Arena rozegrany został NHL All-Star Game. Sezon zasadniczy zakończył się 6 kwietnia 2008 roku. Trzy dni później rozegrany został pierwszy mecz playoff. Sezon zakończył się 4 czerwca 2008 roku, kiedy to w sóstym finałowym spotkaniu drużyna Detroit Red Wings pokonała Pittsburgh Penguins.

 Osobny artykuł: NHL Entry Draft 2007.

W dniach 22–23 czerwca 2007 roku w znajdującej się w mieście Columbus, hali Nationwide Arena odbył się czterdziesty piąty w historii draft, którym to drużyny występujące w lidze NHL mogły wybrać młodych, perspektywicznych zawodników. Z numerem pierwszym wybranym został Amerykanin Patrick Kane, pochodzący z klubu London Knights, skrzydłowy ten został wybrany przez drużynę Chicago Blackhawks. Łącznie zostało wybranych 211 graczy z 10 państw: 102 z Kanady, 65 ze Stanów Zjednoczonych, 15 ze Szwecji, 9 z Rosji, 5 z Czech, po 4 z Finlandii i Niemiec, 3 ze Słowacji, 2 z Ukrainy i Szwajcarii oraz jeden reprezentant Danii.

W pierwszej trójce draftu znaleźli się również: amerykański skrzydłowy James van Riemsdyk, który przeszedł do Philadelphia Flyers. Trzecim zawodnikiem draftu był kanadyjski środkowy Kyle Turris, który przeszedł do Phoenix Coyotes.

Pierwszą bramkę w sezonie zdobył Mike Cammalleri z Los Angeles Kings w inaugurującym sezon spotkaniu z drużyną Anaheim Ducks. Zawodnicy New Jersey Devils zagrali pierwszy sezon w hali Prudential Center w Newark. Drużyna Detroit Red Wings zwyciężyła w sezonie zasadniczym, zdobywając 115 punktów. Najskuteczniejszym strzelcem został Aleksandr Owieczkin, ustalając najlepszy od czasu przyznawania nagrody Maurice ‘Rocket’ Richard Trophy dla króla strzelców sezonu zasadniczego. Rosjanin zdobył również najskuteczniejszym zawodnikiem sezonu zasadniczego.

1 stycznia 2008 roku odbyła się pierwsza edycja NHL Winter Classic. Mecz rozegrany został na stadionie Ralph Wilson Stadium w Buffalo. Gospodarze – Buffalo Sabres podejmowali Pittsburgh Penguins. Mecz w regulaminowym czasie nie został rozstrzygnięty (wynik 1:1), więc potrzebna była dogrywka, która również nie zdecydowała o końcowym rezultacie. Rzuty karne skuteczniej egzekwowała drużyna z Pittsburgha i to ona wygrała to spotkanie. Decydujący najazd wykorzystał Sidney Crosby^[2]. Mecz na stadionie obejrzało 71,217 widzów. Wynik ten jest rekordem frekwencji meczu ligi NHL^[3].

Mecz NHL All-Star Game został rozegrany w Philips Arena 27 stycznia 2008 roku. Wschód pokonał Zachód 8:7 (5:1, 0:2, 3:4). Bramki dla Wschodu zdobyli: dwie Eric Staal i Aleksander Owieczkin oraz po jednej Andriej Markow, Brian Campbell, Marián Hossa oraz Marc Savard, a dla Zachodu trzy Rick Nash oraz po jednej Scott Niedermayer, Ryan Getzlaf, Dion Phaneuf i Marian Gaborik. MVP meczu został wybrany Eric Staal z Carolina Hurricanes. Pierwsza bramka meczu padła w 12 sekundzie pierwszej tercji.

Konferencja Wschodnia Dywizja Atlantycka Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt 1 Pittsburgh Penguins 82 47 27 8 247-216 +31 102 2 New Jersey Devils 82 46 29 7 206-197 +9 99 3 New York Rangers 82 42 27 13 213-199 +14 97 4 Philadelphia Flyers 82 42 29 11 248-233 +15 95 5 New York Islanders 82 35 38 9 194-243 -49 79 Dywizja Północno-wschodnia Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt 1 Montreal Canadiens 82 47 25 10 262-222 +40 104 2 Ottawa Senators 82 43 31 8 261-247 +14 94 3 Boston Bruins 82 41 29 12 212-222 -10 94 4 Buffalo Sabres 82 39 31 12 255-242 +13 90 5 Toronto Maple Leafs 82 36 35 11 231-260 -29 83 Dywizja Południowo-zachodnia Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt 1 Washington Capitals 82 43 31 8 242-231 +11 94 2 Carolina Hurricanes 82 43 33 6 252-249 +3 92 3 Florida Panthers 82 38 35 9 216-226 -10 85 4 Atlanta Thrashers 82 34 40 8 216-272 -56 76 5 Tampa Bay Lightning 82 31 42 9 223-267 -44 71

Konferencja Zachodnia Dywizja Centralna Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt 1 Detroit Red Wings 82 54 21 7 257-184 +73 115 2 Nashville Predators 82 41 32 9 230-229 +1 91 3 Chicago Blackhawks 82 40 34 8 239-235 +4 88 4 Columbus Blue Jackets 82 34 36 12 193-218 -25 80 5 St. Louis Blues 82 33 36 13 205-237 -32 79 Dywizja Północno-zachodnia Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt 1 Minnesota Wild 82 44 28 10 223-218 +5 98 2 Colorado Avalanche 82 44 31 7 231-219 +12 95 3 Calgary Flames 82 42 30 10 229-227 +2 94 4 Edmonton Oilers 82 41 35 6 235-251 -16 88 5 Vancouver Canucks 82 39 33 10 213-215 -2 88 Dywizja Pacyficzna Lp. Drużyna M Z P OT Br Bl Pkt 1 San Jose Sharks 82 49 23 10 222-193 +29 108 2 Anaheim Ducks 82 47 27 8 205-191 +14 102 3 Dallas Stars 82 45 30 7 242-207 +35 97 4 Phoenix Coyotes 82 38 37 7 214-231 -17 83 5 Los Angeles Kings 82 32 43 7 231-266 -35 71

Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, P – porażki, OT – porażki po dogrywce lub rzutach karnych, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty     = lider dywizji,     = awans do playoff

Zawodnik	Drużyna	Mecze	Gole	Asysty	Pkt	+/−	Min
Aleksandr Owieczkin	Washington Capitals	80	65	47	112	+27	38
Jewgienij Małkin	Pittsburgh Penguins	80	47	59	106	+16	76
Jarome Iginla	Calgary Flames	80	50	48	98	+25	83
Pawieł Daciuk	Detroit Red Wings	79	31	66	97	+41	20
Joe Thornton	San Jose Sharks	80	29	67	96	+20	40
Henrik Zetterberg	Detroit Red Wings	72	43	49	92	+31	81
Vincent Lecavalier	Tampa Bay Lightning	79	40	52	92	-15	34
Jason Spezza	Ottawa Senators	74	34	58	92	+24	59
Daniel Alfredsson	Ottawa Senators	69	40	49	89	+14	34
Ilja Kowalczuk	Atlanta Thrashers	78	52	35	87	-13	50

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpocznie się walka o mistrzostwo ligi w fazie playoff, która rozgrywana będzie w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents’ Trophy (w tym wypadku Detroit Red Wings) zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.