Myszołów krótkoogonowy
| Buteo brachyurus[1] | |||
| Vieillot, 1816 | |||
 Młodociany samiec | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
myszołów krótkoogonowy | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Myszołów krótkoogonowy[4] (Buteo brachyurus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), żyjący na terenach od Florydy i Meksyku po środkową Amerykę Południową.
Systematyka
Dawniej bywał umieszczany w monotypowym rodzaju Buteola[2]. Za podgatunek myszołowa krótkoogonowego uznawano blisko spokrewnionego myszołowa białogardłego (B. albigula), obecnie klasyfikowanego jako odrębny gatunek[2][5].
Wyróżnia się dwa podgatunki B. brachyurus[5][6], różniące się szczegółami anatomicznymi ogona i barwą szyi:
- B. brachyurus fuliginosus – południowa Floryda (USA), Meksyk do Panamy.
- B. brachyurus brachyurus – Ameryka Południowa od Kolumbii po Paragwaj i północną Argentynę.
Morfologia
Myszołów krótkoogonowy jest jednym z mniejszych przedstawicieli swojego rodzaju. Mierzy ok. 40 cm, waży ok. 0,4–0,5 kg, a rozpiętość jego skrzydeł waha się od 83 do 103 cm (samice są większe od samców). Upierzenie jest brązowe, jaśniejsze u młodych osobników, dziób żółtoczarny, łapy żółtawe. Wbrew nazwie posiadają ogon o przeciętnej dla tego rodzaju długości.
Spotykane są dwie odmiany – jasna i ciemna, bez form pośrednich.
Tryb życia
Występuje w wielu różnorodnych wilgotnych siedliskach, w tym lasach i na ich obrzeżach, w lasach wtórnych, na otwartej przestrzeni i na sawannach z rozproszonymi drzewami i zadrzewieniami, zwykle w pobliżu wody[2]. Najbardziej aktywny jest o świcie i zmierzchu. Mięsożerny, żywi się głównie ptakami, ale zjada również gryzonie, jaszczurki, żaby, węże i owady.
Rozmnażanie
Myszołowy krótkoogonowe rozmnażają się raz w roku. Ich sezon godowy trwa od stycznia do czerwca. Ptaki są najprawdopodobniej monogamiczne. Po godach samica buduje z patyków duże gniazdo na szczycie wysokiego drzewa i składa w nim 1 do 3 białych, nakrapianych jaj. Po 34–39 dniach wykluwają się pisklęta, które następnie są karmione przez oboje rodziców.
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje myszołowa krótkoogonowego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji w 2004 roku szacowano na około 2 miliony osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za wzrostowy[3].
Przypisy
- ↑ Buteo brachyurus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e Species account: Short-tailed Hawk Buteo brachyurus. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
- ↑ a b Buteo brachyurus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-06].
- ↑ a b Short-tailed Hawk (Buteo brachyurus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
Bibliografia
- Matthew Hasenjager: Buteo brachyurus short-tailed hawk. Animal Diversity Web. [dostęp 2012-08-12]. (ang.).
- Short-tailed Hawk (Buteo brachyurus). Wildlife North America. [dostęp 2012-08-12]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).