Myllaena brevicornis
(Matthews, 1838)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	rydzenice
Plemię	Myllaenini
Rodzaj	Myllaena
Gatunek	Myllaena brevicornis
Synonimy
Centroglossa brevicornis Matthews, 1838 Myllaena gracilis Heer, 1839 Myllaena forticornis Kraatz, 1853 Myllaena grandicollis Kiesenwetter, 1844 Myllaena rubescens Mulsant et Rey, 1870 Tachyporus diffinis Stephens, 1832
Systematyka w Wikispecies

Myllaena brevicornis – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic. Zamieszkuje Europę i Afrykę Północną.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1838 roku przez Andrew Matthewsa pod nazwą Centroglossa brevicornis^[1].

Chrząszcz o wydłużonym, łódkowatym w zarysie ciele długości od 2 do 2,5 mm. Ubarwienie ma zwykle rdzawoczerwone z brązowym odwłokiem oraz pomarańczowymi czułkami i odnóżami; czasem spotykane są osobniki z brązową głową. Wierzch ciała gęsto porastają jedwabiście połyskujące włoski oraz gęsto rzeźbią bardzo drobne punkty. Człony w środkowej części czułków nie są wyraźnie dłuższe niż szerokie. Przedplecze jest znacznie szersze od głowy. Owłosienie na jego powierzchni kieruje się prosto ku tyłowi. Długość pokryw jest wyraźnie mniejsza niż przedplecza. Odwłok zwęża się silnie od nasady ku tyłowi^[2].

Owad preferujący tereny górzyste, ale spotykany też na nizinach. Silnie wilgociolubny^[2]. Zasiedla pobrzeża źródlisk, rowów i kałuż, torfowiska, wilgotne łąki i olsy. Bytuje wśród mchów, próchnicy, pod opadłymi liśćmi oraz w kępach turzyc i wełnianek^[3].

Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Rumunii, Bośni i Hercegowiny oraz europejskiej części Rosji. W Afryce Północnej notowany jest z Maroka, Algierii i Tunezji^[1].