Mykoła Oniszczuk
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 października 1957 |
|---|---|
| Minister sprawiedliwości Ukrainy | |
| Okres |
od 18 grudnia 2007 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Mykoła Wasylowycz Oniszczuk, ukr. Микола Васильович Оніщук (ur. 26 października 1957 w Dołyniwce w obwodzie żytomierskim) – ukraiński polityk, kandydat nauk prawnych, deputowany, w latach 2007–2010 minister sprawiedliwości.
Życiorys
Absolwent prawa na Uniwersytecie Kijowskim z 1982. W 1987 uzyskał stopień kandydata nauk prawnych, a w 2010 doktoryzował się w tej dziedzinie. Pracował naukowo w instytucie państwa i prawa Narodowej Akademii Nauk Ukrainy. W latach 2001–2010 pełnił funkcję pierwszego wiceprezesa Związku Prawników Ukrainy. Był też wiceprzewodniczącym Ukraińskiego Związku Przemysłowców i Przedsiębiorców, a w latach 2001–2002 doradcą premiera Anatolija Kinacha. Razem z nim założył Partię Przemysłowców i Przedsiębiorców Ukrainy, w której zajmował stanowisko zastępcy prezesa.
W 2004 należał do inicjatorów przejścia PPPU na stronę Wiktora Juszczenki. W 2002 (z listy Za Jedyną Ukrainę) i w 2006 (z listy Bloku Nasza Ukraina) uzyskiwał mandaty deputowanego do Rady Najwyższej. Gdy w 2007 Anatolij Kinach sprzymierzył się z Wiktorem Janukowyczem, Mykoła Oniszczuk odszedł z PPPU do Ludowego Związku „Nasza Ukraina”.
W wyborach parlamentarnych w tym samym roku został wpisany do drugiej dziesiątki listy Nasza Ukraina-Ludowa Samoobrona, uzyskując po raz trzeci mandat poselski. W grudniu 2007 został ministrem sprawiedliwości w rządzie Julii Tymoszenko. Funkcję tę pełnił do marca 2010. Później został dyrektorem instytutu badawczego i rektorem Krajowej Szkoły Sędziów Ukrainy.
Odznaczenia
- Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy (2017)
- Order „Za zasługi” klasy III, II i I (1993, 2003, 2007)
Bibliografia
- Nota biograficzna na stronie golos.ua. [dostęp 2021-04-16]. (ukr.).
- Ректор: Оніщук Микола Васильович. nsj.gov.ua. [dostęp 2021-04-16]. (ukr.).
|
