Monika Warnicka

Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1969 Przemyśl
Wzrost	176 cm
Dorobek medalowy
Uniwersjada brąz Sheffield 1991 sztafeta 4 × 400 m Mistrzostwa Polski seniorów złoto Kraków 1989 sztafeta 4 × 400 m złoto Piła 1990 sztafeta 4 × 400 m złoto Kielce 1991 bieg na 400 m przez płotki złoto Warszawa 1992 bieg na 400 m przez płotki złoto Piła 1994 bieg na 400 m przez płotki złoto Warszawa 1995 bieg na 400 m przez płotki złoto Piła 1996 bieg na 400 m przez płotki złoto Bydgoszcz 1997 bieg na 400 m przez płotki złoto Bydgoszcz 1997 sztafeta 4 × 400 m srebro Kielce 1993 bieg na 400 m przez płotki srebro Warszawa 1995 sztafeta 4 × 400 m srebro Piła 1996 sztafeta 4 × 400 m brąz Kraków 1989 bieg na 400 m przez płotki Halowe mistrzostwa Polski złoto Spała 1993 bieg na 400 m złoto Spała 1994 bieg na 400 m złoto Spała 1995 bieg na 400 m złoto Spała 1996 bieg na 400 m złoto Spała 1998 bieg na 400 m srebro Spała 1992 bieg na 400 m

Monika Warnicka (ur. 24 kwietnia 1969 w Przemyślu) – polska lekkoatletka, płotkarka i sprinterka, wielokrotna mistrzyni Polski.

Specjalizowała się w biegu na 400 metrów przez płotki, ale sukcesy odnosiła również w biegu na 400 metrów. Na uniwersjadzie w 1991 w Sheffield zdobyła wraz z koleżankami brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów (sztafeta biegła w składzie: Sylwia Pachut, Agata Sadurska, Barbara Grzywocz i Warnicka)^[1].

Startowała na 400 metrów przez płotki na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie, ale odpadła w eliminacjach^[2]. Wystąpiła w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach, ale odpadła w półfinale, a w sztafecie 4 × 400 metrów, która biegła w składzie: Grzywocz, Warnicka, Pachut i Elżbieta Kilińska, zajęła w finale 7. miejsce^[3]. Na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu odpadła w półfinale biegu na 400 m przez płotki^[4].

W Pucharze Europy w 1991 we Frankfurcie zajęła 6. miejsce na 400 m przez płotki, a w Pucharze Europy w 1993 w Rzymie była 5. na 400 m przez płotki i 7. w sztafecie 4 × 400 metrów^[5].

Mistrzyni Polski w biegu na 400 metrów przez płotki w latach 1991, 1992, 1994, 1995, 1996 i 1997 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w 1989, 1990 i 1997, wicemistrzyni w biegu na 400 metrów przez płotki w 1993 i w sztafecie 4 × 400 metrów w 1995 i 1996 oraz brązowa medalistka w biegu na 400 metrów przez płotki w 1989^[6]. Zdobyła również mistrzostwo Polski w hali na 400 metrów w 1993, 1994, 1995, 1996 i 1998 oraz wicemistrzostwo w 1992.

Rekordy życiowe^[7][8]:

Była zawodniczką AZS-AWF Wrocław.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
26.	16 sierpnia	1993	Stuttgart	bieg na 400 m ppł	57,38 s	-	Sally Gunnell
9.	9 sierpnia	1995	Göteborg	bieg na 400 m ppł	56,88 s	-	Kim Batten

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
14.	10 sierpnia	1994	Helsinki	bieg na 400 m ppł	56,70 s	-	Sally Gunnell
7.	14 sierpnia	1994	Helsinki	sztafeta 4 × 400 m	3:29,75 min	+ 7,41 s	Francja

• Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X. Brak numerów stron w książce
• Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011. ISBN 978-83-934369-0-3. Brak numerów stron w książce