Moko (gryzoń)
| Kerodon | |||
| F. Cuvier, 1825[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – moko skalny (K. rupestris) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
moko | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Kerodon moco Lesson, 1827 (= Cavia rupestris Wied-Neuwied, 1820) | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Moko[5] (Kerodon) – rodzaj ssaków z podrodziny kapibar (Hydrochoerinae) w obrębie rodziny kawiowatych (Caviidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie w Brazylii[6][7][8].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 297–384 mm, długość tylnej stopy 62–72 mm, długość ucha 32–35 mm; masa ciała 612–1000 g[7][9].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1825 roku francuski zoolog i paleontolog Frédéric Cuvier w publikacji swojego autorstwa o tytule Des dents des mammifères considérées comme caractères zoologiques[1]. Na gatunek typowy Cuvier wyznaczył (oznaczenie monotypowe) moko skalnego (K. rupestris).
Etymologia
Kerodon (Kerodons, Cerodon, Ceratodon): gr. κερας keras, κερατος keratos ‘róg’; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[10].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[11][9][6][5]:
- Kerodon rupestris (Wied-Neuwied, 1820) – moko skalny
- Kerodon acrobata Moojen, Locks & Langguth, 1997 – moko zwinny
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b F. Cuvier: Des dents des mammifères considérées comme caractères zoologiques. Paris: F.-G. Levrault, 1825, s. 151. (fr.).
- ↑ F. Cuvier: Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d’après l’état actuel de nos connoissances, soit relativement à l’utilité qu’en peuvent retirer la médecine, l’agriculture, le commerce et les artes. Suivi d’une biographie des plus célèbres naturalistes. T. 59. Paris & Strasbourg: F. G. Levrault & Le Normant, 1829, s. 493. (fr.).
- ↑ a b J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 18. (niem.).
- ↑ F.G. Parsons. On the morphology of the sciuromorphine and hysrticomorphine rodents. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1894 (2), s. 252, 1894. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 289. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 554. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b T. Lacher, Jr: Family Caviidae (Cavies, Capybaras and Maras). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 437. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Kerodon. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2019-10-29].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 356. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 357, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-16]. (ang.).