Mirosław Arciszewski
| |
| Data i miejsce urodzenia |
19 stycznia 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł RP na Łotwie | |
| Okres |
od 30 kwietnia 1929 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Poseł RP w Rumunii | |
| Okres |
od 15 grudnia 1932 |
| Poprzednik | |
| Następca |
Roger Raczyński (ambasador) |
| p. o. wiceministra spraw zagranicznych RP | |
| Okres |
od maj 1938 |
| Odznaczenia | |
            
| |
Mirosław Arciszewski (ur. 19 stycznia 1892 w Częstochowie[1], zm. 18 września 1963 w Gdańsku) – polski dyplomata z okresu II Rzeczypospolitej, zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych od 1918, wolnomularz[2].
Życiorys
Syn Władysława. Od 1906 uczęszczał do II Gimnazjum Wileńskiego, i tam zdał maturę. Następnie na uniwersytecie w Petersburgu studiował prawo i języki wschodnie i uzyskał w 1916 stopień doktora praw. Podczas I wojny światowej, 17 października 1916 został wcielony do wojska rosyjskiego[1], w którym dosłużył się stopnia podporucznika. Od 20 listopada 1918 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, początkowo jako pomocnik referenta, później od 1 stycznia 1919 referent, a od 1 czerwca 1921 starszy referent[3]. W latach 1922–1925 był sekretarzem poselstwa w Genewie[4], w delegacji polskiej przy Lidze Narodów. Od 1925 do 1928 był sekretarzem ambasady RP w Paryżu[1]. Później piastował stanowisko posła w Rydze (lata 1929–1932)[1]. Następnie był posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym w Bukareszcie (od 15 grudnia 1932 do 30 kwietnia 1938)[5]. W rządzie Felicjana Sławoja Składkowskiego pełnił obowiązki wiceministra spraw zagranicznych od 1938 do 1939[6] (wraz z Janem Szembekiem). 16 września 1939 przekroczył granicę z Rumunią, gdzie do 4 listopada 1940 pełnił obowiązki delegata do spraw uchodźców politycznych. 1 marca 1941 powołano go na stanowisko dyrektora Departamentu Politycznego Ministerstwa Spraw Zagranicznych rządu RP na uchodźstwie, a rok później został posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym przy rządach w Argentynie, Boliwii, Paragwaju i Urugwaju. Funkcję posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego sprawował do 16 czerwca 1946. W 1957 powrócił do kraju.
Żonaty z Rosjanką, Eugenią, współpracownikiem wywiadu sowieckiego (INO NKWD)[7].
Pochowany na gdańskim Cmentarzu Srebrzysko (rejon I kwatera: Groby rodzinne C, nr grobu 93)[8].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[3][9]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)[10]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[11]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[9]
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę[3]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[3]
- Odznaka „Znak Pancerny”
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Rumunia, 1938)[3]
- Wielka Wstęga Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia, 1937)[12]
- Wielka Wstęga Orderu Korony Rumunii (Rumunia, 1935)[13]
- Wielka Wstęga Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa, 1935)[13]
- Krzyż Komandorski Orderu Legii Honorowej (Francja)[9]
- Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej (Francja)[9]
Przypisy
- ↑ a b c d Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 11.
- ↑ Ludwik Hass, Ambicje rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905-1928. Warszawa 1984, s. 359.
- ↑ a b c d e Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939, s. 176. [dostęp 2023-03-27].
- ↑ Mirosław Arciszewski (1892-1963). [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
- ↑ 90 lat dyplomacji Rumunia-Polska. Konsulat Rumunii w Katowicach. [dostęp 2010-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 kwietnia 2008)]. (pol.).
- ↑ Referat o zagadnieniu PROMETEJSKIM – 12 lutego 1940 (cz. II). Stowarzyszenie Dom Kaukaski w Polsce, 5 września 2009. [dostęp 2010-01-01]. (pol.)., formalnie nie był ani dyrektorem Departamentu Politycznego, ani podsekretarzem stanu, sprawował nadzór nad Departamentem Politycznym MSZ
- ↑ Władysław Bułhak: Krótki kurs dezinformacji. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
- ↑ Mirosław Arciszewski. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-01-22].
- ↑ a b c d Czy wiesz kto to jest? s. 11 ↓.
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1083 „za zasługi, położone na polu dyplomatycznem”.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 32.
- ↑ Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 36, 1938.
- ↑ a b Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 45, 1935.
Bibliografia
- Kto był kim w II Rzeczypospolitej, pod red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wyd. I.
- Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej Warszawa 1938, tom I, s. 11.