Mira Potkonen
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mira Potkonen (ur. 17 listopada 1980 r. w Heinävesi) – fińska bokserka, dwukrotna brązowa medalistka igrzysk olimpijskich, dwukrotna brązowa medalistka mistrzostw świata, złota medalistka igrzysk europejskich, dwukrotna mistrzyni Europy[1].
Kariera
W maju 2016 roku zdobyła srebrny medal na mistrzostwach świata w Astanie w kategorii do 60 kg, przegrywając w półfinale z Rosjanką Anastasiją Bielakową. W sierpniu wzięła udział na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro w rywalizacji wagi lekkiej. W walce o finał przegrała z Chinką Yin Junhua, zdobywając brązowy medal[2]. Był to pierwszy medal zdobyty przez reprezentantkę Finlandii w kobiecej odmianie boksu[3]. Pod koniec tego samego roku została wicemistrzynią Europy w Sofii. W finale przegrała z Rosjanką Darją Abramową[4][5].
Dwa lata później podczas mistrzostw Europy w Sofii zdobyła złoty medal w kategorii do 60 kg, pokonując niejednogłośnie na punkty w decydującej walce Rosjankę Anastasiję Bielakową[6][7].
W czerwcu 2019 roku zdobyła złoty medal igrzysk europejskich w Mińsku. W finale wygrała walkowerem z Irlandką Kellie Harrington, która doznała kontuzji prawego kciuka[8]. Dwa miesiące później obroniła tytuł mistrzyni Europy w Alcobendas, wygrywając w pojedynku o złoty medal z Francuzką Maïvą Hamadouche[9]. W listopadzie tego samego roku zdobyła brązowy medal mistrzostw świata w Ułan Ude po porażce w półfinale z Chinką Wang Cong[10].
Przypisy
- ↑ New Delhi 2018 AIBA Women's World Boxing Championships - Athlete Profiles. Międzynarodowe Stowarzyszenie Boksu. s. 166–169. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-21)]. (ang.).
- ↑ Mira Potkonen kärsi kirvelevän tappion välierissä – lohdutuksena olympiapronssi. Ilta-Sanomat, 2016-08-17. [dostęp 2020-03-25]. (fiń.).
- ↑ Eva Wahlström vastaan Mira Potkonen? ”Varmaan hauska ottelu yleisölle, mutta siinä ei olisi mitään järkeä”. Ilta-Sanomat, 2016-08-18. [dostęp 2020-03-25]. (fiń.).
- ↑ Potkosen upea vuosi päättyi kyyneliin: "Olisin niin halunnut voittajana lähteä täältä". Yle, 2016-11-23. [dostęp 2020-03-25]. (fiń.).
- ↑ Potkonen iski valmentajansa ja Wahlströmin seuraan. MTV3, 2016-1-23. [dostęp 2020-03-25]. (fiń.).
- ↑ Potkonen, Gustafsson take European boxing titles. Yle, 2018-06-13. [dostęp 2020-03-25]. (ang.).
- ↑ Euroopan mestarit Gustafsson ja Potkonen kirjoittivat Suomen naisnyrkkeilyn historiaa - ”Tuntui, että pää räjähtää”. Iltalehti, 2018-06-13. [dostęp 2020-03-25]. (fiń.).
- ↑ Mira Potkonen voitti kultaa Euroopan kisoista – vastustaja joutui vetäytymään finaalista. Yle, 2019-06-30. [dostęp 2020-03-25]. (fiń.).
- ↑ Mira Potkonen uusi Euroopan mestaruutensa – "Finaalitaistelu oli aivan järjetön". Yle, 2019-08-31. [dostęp 2020-03-25]. (fiń.).
- ↑ Mira Potkonen ei peitellyt pettymystään välierätappion jälkeen, vaikka MM-kisoista tuli vuoden kolmas arvokisamitali: "Ei tyydytä millään lailla". Yle, 2019-10-12. [dostęp 2020-03-25]. (fiń.).
Bibliografia
- Mira Potkonen na boxrec.com (ang.)