Mikołajek polny
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
mikołajek polny | ||
Nazwa systematyczna | |||
Eryngium campestre L. Sp. Pl. 1: 233. 1753[3] | |||
Synonimy | |||
|
Mikołajek polny (Eryngium campestre L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny selerowatych.
Rozmieszczenie geograficzne
Pierwotny zasięg gatunku obejmuje południową i środkową Europę (na północ po Niemcy, Polskę, Ukrainę), północną Afrykę (od Maroka po Egipt) oraz południowo-zachodnią Azję po Iran na wschodzie[3]. Introdukowany został do północnej Europy (Dania, Szwecja, Wielka Brytania), do Nowej Zelandii i do wschodniej części Ameryki Północnej[3].
W Polsce za naturalne uznawane są tylko stanowiska znajdujące się na zachodnich krańcach kraju w dolinie Odry, poza nimi gatunek notowany jest jako introdukowany i dziczejący na pojedynczych stanowiskach rozproszonych na całym obszarze kraju[4].
Morfologia
- Pokrój
- Sinoszara lub białawozielona roślina zielna. Ma drewniejące, brunatne kłącze z głęboko sięgającym korzeniem palowym. Gruba łodyga u nasady otoczona jest licznymi włóknami po martwych liściach, od dołu gałęzista. Osiąga od 30 do 100 cm wysokości[5].
- Liście
- Tęgie, sztywne, z wyjątkiem młodych liści pozostałe są dłoniasto lub pierzasto nacinane i silnie kolczaste. Dolne liście są ogonkowe górne siedzące o uszastej nasadzie, podwójnie pierzaste i silnie kolczaste[5].
- Kwiaty
- Zebrane w kulisto jajowate główki wsparte 6–7 podsadkami. Są one wąskolancetowate, zakończone kolcem, poza tym całobrzegie lub kolczaste także na brzegach. Poszczególne kwiaty w obrębie kwiatostanu wspierają szydlaste przysadki. Działki kielicha są dwa razy dłuższe od płatków korony, zakończone kolcem. Korona jest biaława lub szarozielonawa[5].
- Owoce
- Spłaszczone, odwrotnie jajowate rozłupnie do 5 mm długości, pokryte szydlastymi łuskami[5].
- Gatunek podobny
- Mikołajek płaskolistny Eryngium planum odróżnić można m.in. po ciemnozielonych, niepodzielonych liściach odziomkowych; łodydze rozgałęziającej się tylko w górnej połowie i zazwyczaj niebieskich (rzadko białawych) kwiatach[5].
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie latem, zwykle od lipca do sierpnia, rzadziej od czerwca do września[5]. Rośnie na suchych murawach, poza tym na przydrożach i przytorzach oraz odłogach[5]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Thalictro-Salvietum pratensis[6].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-01] (ang.).
- ↑ a b c d Eryngium campestre L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-06-28] .
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 222, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
- ↑ a b c d e f g Marian Koczwara , Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. T. IX. Dwuliścienne wolnopłatkowe-dwuokwiatowe. Cz. VII, Kraków 1960, s. 22 .
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- BioLib: 40381
- EoL: 581795
- EUNIS: 151324
- FloraWeb: 2216
- GBIF: 3034426
- identyfikator iNaturalist: 162699
- IPNI: 841701-1
- ITIS: 29487
- NCBI: 82086
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2799168
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:841701-1
- Tela Botanica: 25380
- identyfikator Tropicos: 1700078
- USDA PLANTS: ERCA19
- CoL: 6H4BC