Mielegiany (gmina)
| gmina wiejska | |
| 1922–1939[1] | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo |
(1919–20: okręg wileński) |
| Powiat | |
| Siedziba | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 55°15′36,0000″N 26°26′24,0000″E/55,260000 26,440000 | |
Mielegiany (1919 alt. Mielegjany) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku na obszarze Ziemi Wileńskiej/woj. wileńskiego (obecnie na Litwie). Siedzibą gminy były Mielegiany (ob. Melegiany; lit. Mielagėnai)[2].
Początkowo gmina należała do powiatu święciańskiego w guberni wileńskiej. 7 czerwca 1919 weszła w skład utworzonego pod Zarządem Cywilnym Ziem Wschodnich okręgu wileńskiego[3], przejętego 9 września 1920 przez Tymczasowy Zarząd Terenów Przyfrontowych i Etapowych[4]. W związku z powstaniem Litwy Środkowej 9 października 1920 gmina wraz z główną częścią powiatu święciańskiego znalazła się w jej strukturach[5][6]. 13 kwietnia 1922 roku gmina weszła w skład objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej[7], przekształconej 20 stycznia 1926 roku w województwo wileńskie[8].
11 kwietnia 1929 roku do gminy Mielegjany przyłączono części obszaru gmin Hoduciszki i (zniesionej) Zabłociszki, natomiast część obszaru gminy Mielegjany włączono do gmin Hoduciszki i Twerecz[9]. Po wojnie obszar gminy Mielegiany wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Przypisy
- ↑ Od 1922 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego terytorium o nazwie Ziemia Wileńska; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
- ↑ Dziennik Rozkazów z 1920 r. Nr 35, poz. 753
- ↑ Adam Janusz Mielcarek: Podziały terytorialno - administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2008.
- ↑ Dz. Urz. TKR
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213 – Art. 8.
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 223