Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Michaił Jurkin

Michaił Jurkin
Михаил Григоревич Юркин
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

28 października 1900
Torbiejewo

Data i miejsce śmierci

15 czerwca 1972
Moskwa

Siły zbrojne

Armia Czerwona
ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

1 Korpus Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Złoty Krzyż Zasługi Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Medal „Za obronę Moskwy” Medal „Za Odwagę” (ZSRR)

Michaił Grigorjewicz Jurkin, ros. Михаил Григоревич Юркин (ur. 15 października?/28 października 1900 w Torbiejewie, późniejszy obwód kirowski, zm. 15 czerwca 1972 w Moskwie) – generał brygady Ludowego Wojska Polskiego.

Życiorys

W 1918 skończył szkołę średnią, pracował jako uczeń stolarski, później robotnik fabryczny w Biełoriecku, później magazynier w urzędzie komisarza wojennego w Ufie. W sierpniu 1919 został powołany do Armii Czerwonej i skierowany do zapasowego pułku w Czystopolu, od 1920 był dowódcą plutonu Anadyrze i następnie żołnierzem 211 pułku piechoty 24 Samarskiej Dywizji Piechoty w Lityniu. Po ukończeniu w sierpniu 1926 Szkoły Dowódców im. Lenina w Uljanowsku służył w wojskach OGPU w Nowosybirsku i potem w Sołniecznogorsku (obwód moskiewski), gdzie ukończył kursy Wystrieł. Następnie ponownie służył w Nowosybirsku i później w Omsku m.in. jako szef sztabu pułku wojsk OGPU. Po ukończeniu w 1937 Akademii Wojskowej im. Frunzego zajmował stanowiska w szkolnictwie wojskowym, w październiku 1938 został szefem oddziału służby i przygotowania bojowego Dowództwa Komendy Kremla, w kwietniu 1939 otrzymał stopień pułkownika, a w maju 1939 został zastępcą komendanta Kremla. Od lipca 1942 pełnił funkcję szefa wydziału operacyjnego Głównego Dowództwa Wojsk Wewnętrznych NKWD w Moskwie, od 9 sierpnia 1942 do 29 stycznia 1943 przebywał na leczeniu, następnie został komendantem 1 Moskiewskiej Szkoły Karabinów Maszynowych w Riazaniu. 17 marca 1944 jako pułkownik w 1 Korpusie Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, komendant Oficerskiej Szkoły Piechoty w Riazaniu. Uchwałą Krajowej Rady Narodowej z 3 listopada 1944 otrzymał stopień generała brygady WP. Komendant OSP nr 1, Wyższej Szkoły Piechoty, Centrum Wyszkolenia Piechoty. W grudniu 1946 odwołany, w styczniu 1947 powrócił do ZSRR, do dyspozycji Głównego Zarządu Kadr Armii Radzieckiej. Mieszkał w Riazaniu, później w Moskwie, gdzie zmarł i prawdopodobnie został pochowany.

Odznaczenia

Bibliografia

  • Henryk Kosk, Generalicja polska, t. I, Pruszków 1998;
  • Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990, tom II: I–M, Toruń 2010, s. 121–123 (z fotografią)